สี่เดือนต่อมา
เพลงพิณตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแบบที่พ่อของลูกไม่รู้ด้วยซ้ำ ตอนนี้กลับไปอยู่กับที่บ้านที่ต่างจังหวัดแล้ว แต่สัปดาห์นี้มีธุระมากมายที่ต้องมาสะสางที่กรุงเทพฯ
จังหวะที่กำลังเดินออกมาจากลิฟต์ของคอนโด ตั้งใจจะไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อก็บังเอิญสวนทางกับคนที่ไม่ได้คาดฝัน
“อ้าว...น้องเพลง”
“สวัสดีค่ะพี่ณัฐ” ไม่คิดเลยว่าภาพเดิมๆ จะย้อนกลับมาอีกครั้ง
บังเอิญเจอกับณัฐดนัยที่เก่า เวลาเดิม เพียงแต่ห่างกันหลายเดือน
“มาหาเพื่อนเหรอคะ”
“เปล่าหรอกจ้ะ” ณัฐดนัยยกนิ้วนางข้างซ้ายให้อีกฝ่ายดู
“ยินดีด้วยนะคะ”
“ขอบคุณครับ...ครั้งก่อนตอนพี่เจอน้องเพลงน่ะ พี่มาหาแค่กิ๊ก แต่ตอนนี้พี่มาหาภรรยาครับ” เขาเขินนะที่เคยพูดปดเมื่อครั้งนั้น
“อ๋อ...ค่ะ ยินดีด้วยนะคะ”
“ขอบคุณครับ พี่เขินเลย ตอนนั้นหวังจะเหยียบเรือสองแคม น่าอายที่สุด” เขาลูบท้ายทอยแก้เก้อ ณัฐดนัยตัดสินใจลงหลักปักฐานเสียที
เพลงพิณยิ้มนิด
