ร่างบางระหงเดินกระสับกระส่ายอยู่ภายในบ้านด้วยความร้อนใจในขณะที่เมธวินกำลังนั่งจิบกาแฟยามเช้าอย่างสบายใจ แต่พอเห็นภัสสรยังกระวนกระวายใจเขาจึงต้องวางถ้วยกาแฟลงบนโต๊ะแล้วหันไปพูดกับอีกฝ่ายแทน
“คุณแม่ใจเย็น ๆ ก่อนสิครับ เดินไปเดินมาแบบนี้ ผมชักจะเวียนหัวแล้วสิ”
“แกจะให้ฉันใจเย็นได้ยังไงตาเมธ ตาปุณแต่งงานแค่ไม่กี่วัน ยัยนิดก็พารับตำแหน่งประธานแล้ว ส่วนแกก็ถูกดันตกลงมาเป็นผู้จัดการ รองมือรองตีนมันแทนนี่อ่านะ”
“มันก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่ครับ ยังไงผมก็ยังได้เงินเดือนส่วนคุณแม่ก็ยังได้เงินส่วนแบ่งจากกิจการทั้งหมดอยู่แล้ว” เมธวินอธิบายอย่างใจเย็นแต่ประโยคนั้นกลับทำให้ภัสสรฉุนจัดขึ้นมาทันที
“แกจะบ้าหรือไง คุณเกื้อเขาก็เป็นลูกชายของคุณย่าเหมือนกัน มีสิทธิ์รับมรดกโดยชอบธรรมนะตาเมธ”
“แต่ผมไม่ใช่นี่ครับ ในสายตาของทุกคน ผมก็ยังเป็นคนนอกอยู่ดี มีสิทธิ์เท่านี้ผมก็พอใจแล้วล่ะครับ”
“ไม่ได้นะตาเมธ ฉันเป็น
