ครูกซ์พาลีอาเดินมาหาตำรวจสองนายที่พาพวกเขาเข้ามาในที่เกิดเหตุ พวกเขาเห็นใบหน้าซีดขาวของลีอาก็ถามอย่างเป็นห่วง “คุณไม่เป็นไรนะครับ ไปโรงพยาบาลมั้ย”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“ให้การไหวมั้ยครับ”
“ฉันแน่ใจว่าคนตายคือคนชื่อน่านค่ะ คนนี้แหละที่ลักพาตัวฉันไป”
“เขาตายเมื่อไรครับ” ครูกซ์แทรกขึ้น
“เราพบศพเมื่อเช้า แต่สันนิษฐานเวลาตายน่าจะประมาณตีสองที่ผ่านมา” ตำรวจหยิบแฟ้มรายงานขึ้นมาเปิดดู “คาดว่าถูกฆ่าใกล้กับบริเวณที่น้ำขึ้นแล้วลากศพมาไว้บนชายฝั่ง แต่รอยลากเป็นรอยสั้นๆไม่ได้เป็นทางยาวจากพื้นทะเลไปถึงที่ๆศพอยู่จึงอาจเป็นไปได้ว่าถูกน้ำทะเลชะไปแล้วส่วนนึง ศีรษะผู้ตายมีรอยกระแทกคาดว่าอาจเกิดขึ้นระหว่างที่ลากศพ เบื้องต้นยังไม่พบร่องรอยของอาวุธที่ใช้ ถ้าบาดแผลไม่ฉกรรจ์ขนาดนั้นคงสรุปว่าใช้มือเปล่าบีบคอเพราะมีรอยมือคนชัดเจนเลย”
“แล้วมีร่องรอยของคนร้ายบ้างมั้ยครับ”
“นี่แหละปัญหา หายไปเหมือนไร้ร่องรอย เป็นไปได
