หญิงเจ้าของบ้านอึกอักเล็กน้อยแต่ก็ยอมตอบคำถาม “ยังไม่ตาย ลูกชายป้าชื่อไอ้น่านเป็นเพื่อนกับมัน มันชื่อดำแต่ไม่ค่อยโผล่หัวมาให้เห็นหรอกเดี๋ยวนี้ เวลาจะเจอกันทีก็ทำลับๆล่อๆ ฉันบอกให้มันเลิกคบได้แล้วมันก็ไม่ยอม”
“แล้วคนชื่อดำที่ว่าเขามีบ้านอยู่แถวนี้มั้ยคะ”
“มีสิ ก็ที่เปิดเป็นที่พักให้นักท่องเที่ยวนั่นไง แต่ไม่ค่อยมีใครรู้หรอกว่ามันเป็นลูกชายบ้านนั้น มันไม่กลับบ้านมาหลายปีแล้ว”
“แล้วสร้อยคอของนักท่องเที่ยวคนนั้นทำไมถึงทำให้คนในชุมชนเปลี่ยนความเชื่อได้ล่ะคะ”
“มันก็ไม่ถึงกับว่าทุกคนในชุมชนเชื่อหรอก เป็นแค่คนส่วนน้อย โดยเฉพาะไอ้ดำกับไอ้น่านนี่เชื่อจนโงหัวไม่ขึ้น” หญิงเจ้าของบ้านหลบสายตานิดหนึ่ง “แรกๆก็คนส่วนน้อย ไปๆมาๆกลายเป็นว่าถ้าไม่เชื่อก็จะมีอันเป็นไป”
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือคะ”
“นักท่องเที่ยวที่กลับมาพร้อมเรือคราวนั้น มาพักที่นี่ได้แค่สองวันอยู่ๆสร้อยที่บอกว่าเป็นเทพคุ้มครองก็หายไป วั
