“มันเลยคำนั้นมาไกลแล้วพรีม เราขาดจากการเป็นพี่น้องกันตั้งแต่วินาทีที่พี่สอดนิ้วเข้าไปในตัวพรีมแล้วไม่รู้รึไง พี่น้องที่ไหนเขาจะทำแบบนี้กัน หืม…” ภูมินทร์ว่าพร้อมกดจมูกลงบนแก้มใส เขาค่อยๆ เลื่อนใบหน้ามาสบตาของอีกคนที่เอาแต่นอนนิ่งจ้องมองกันเหมือนกำลังค้นหาคำตอบ แต่เขารอเธอมากไปกว่านี้ไม่ไหวแล้วเพราะว่าความต้องการของเขามันช่างมาก มากจนไม่คิดจะทนต่อไป
“อื้อ” ราชาวดีร้องประท้วงในลำคอเมื่อถูกจู่โจมอย่างหนัก ภูมินทร์ตักตวงทุกสิ่งไปจากเธอไม่ว่าจะเป็นสติ ความผิดชั่วชอบดีก็ถูกเขาแย่งชิงไปจนหมด หญิงสาวไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าเผลอตอบสนองเขาอย่างอ่อนหวาน ไม่รู้ตัวเลยกระทั่งสัมผัสถึงบางสิ่งได้
บางสิ่งที่มันกำลังชูชันอยู่ที่ต้นขาของเธอ…
ภูมินทร์ยิ้มให้กับคนอยากรู้อยากเห็นก่อนที่เขาจะจับเรียวขาสวยให้ตั้งชันขึ้นแล้วแยกมันออกจากกันช้าๆ ไม่นานก็ค่อยๆ แทรกจุดศูนย์รวมของความต้องการทั้งหมดเข้าหาช่องทางรักอัน
