บทที่21

1248 Words

“กรี๊ดดด พี่ภูมิปล่อยพรีม!” แต่ยังไม่ทันถึงที่หมายภูมินทร์กลับไวกว่า เขาก้าวเพียงพรวดเดียวก็ถึงตัวหญิงสาวก่อนจะกระชากเอวเธอเอาไว้แน่นพร้อมเหวี่ยงร่างของแสนพยศลงบนเตียงอย่างแรงพร้อมโถมตัวเข้ามาคร่อมกันเอาไว้ปิดกั้นทางหนีทุกๆ หนทางของเธอ “พี่ปล่อยพรีมมามากพอแล้ว จากนี้พี่จะไม่ปล่อยพรีมไปไหนอีก!” ภูมินทร์กำชับหนักแน่นก่อนจะโน้มลงจูบซับน้ำตาให้อีกคนอย่างอ่อนโยน ราชาวดีสะอื้นไห้อย่างหนักเมื่อเสื้อคลุมอาบน้ำถูกจับให้แยกออกจากกันโดยคนใจร้ายที่กำลังอ้าปากค้างกับภาพตรงหน้า “พรีมของพี่สวยเหลือเกิน…” เขาเอ่ยชมเจ้าของเรือนร่างเปลือยเปล่าอย่างหักห้ามใจไม่อยู่ ก่อนจะจูบเรียวปากสวยหนักๆ ย้ำชัดให้อีกคนได้รู้ว่าต่อให้เธอร้องไห้จนน้ำตากลายเป็นสายเลือดก็จะไม่มีสิ่งไหนที่จะมาหยุดสิ่งที่เขาคิดจะทำต่อจากนี้ได้อีกต่อไป ไม่มี!! “ฮึก! พรีมเป็นน้องของพี่นะ พรีมเป็นน้อง!” คนเป็นรองเมื่อรู้ว่าสู้ด้วยแรงไม่ได้จึงต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD