Destined But Denied

Chapter 2

"Independent Culling Method are Individual animals were evaluated based on a set of standard traits. Individual that fails to reach even one standard trait is rejected or culled. This way, selected animals have no undesirable trait."

Napangiti ako ng makita ang katabi kong napahikab na si Elya, na aking kaklase at kaibigan.

"Naiintindihan nyo ba class?" tanong ni sir Von, sabay kamot sa ulo niyang panot na mukhang itlog. Seryoso naman nitong inilibot ang kaniyang paningin na saktong tumigil sa kaklase Kong SI Brando na papikit na na halatang hindi na kinakaya ang antok.

"Mr Brando!!" Galit na sigaw ni sir.

Kita ko kung pano na napabalikwas ito sa pagkakatulig, na muntik pang ikahulog nito sa kanyang upuan Dala ng gulat. Nagsitawanan naman ang buong klase sa nangyari.

"y-yes...sir?" nauutal na tanong nito habang inaayos ang nagusot nitong uniporme.

"So Mr Brandon mukhang alam na alam mo na ang ating topic at nakuha mo ng matulog sa klase... sa KLASE ko" diin nitong sabi."Ngayon sagutin mo ang Tanong ko."

"yes Po sir" -brandon.

"What is the difference between Tandem method and Independent method?."

Napatanga Naman ito at parang nag-iisip kung anong sagot.

Ganito talaga si Sir Von, Ang prof Namin sa Principles Of Animal Breeding and Genetics na subject. Nakakantok Siya magturo pero pagnahuli ka nyang hindi ka nakikinig at Lalo nat natulog kapa sa klase nya ay tatawagin ka nito at mag rerecitation ka. Nagyari narin ito sakin nung 3rd day Ng turo nya samin, muntik na akong makatulog sa sobrang boring nya magturo, kaya ayun tinawag nya Ako at pinapunta sa unahan at pinasagot ng lahat Ng kanyang Tanong.

"none? wala kang masagot?" tila nanunuya nyang tanong. Pinaupo nya na si Brandon at nakangising tumingin saming lahat.

"see? pwede kayong gumanyang sa klase kung alam nyo na Ang aKing MGA itinuturo. Hindi kayo Dito pumapasok para gumanyan." He pause at inayos ang kanyang mga gamit. "pinapainit nyo ulo ko. Class dismiss!."

One month narin ang nakalipas simula nung nag aral ako Dito. And I had to say na ok Naman so far ang pag-aaral ko rito. Nagkaroon narin ako Ng friends and naging ka close ko narin ang aking mga ka blockmates. Yun nga lang minsan may naririnig parin akong bulong-bulongan tungkol sa aking pamilya, pero ayun hindi ko na lang pinansin tutal Hindi ko Naman maalala din haha.

Ano ba kasi talaga ang nangyari before ako ma aksidente na ikinawala ng aking mga alaala. Ilang beses ko ng tinanong si mama if anong nangyari bakit kami na aksidente ni papa, pero Ang sabi nya lang is sinundo lang daw ako ni papa galing sa school ko nung highschool ng mangyari ang aksidente. Isa pa sa katanungan ko sa aking isipan ay kung may mga kakilala ba ako o may naging kaibigan ba ako nung highschool na hindi ko na alam ngayon. Hindi naman sumasagot SI mama, pati yung name Nung school na pinag aralan ko Nung highschool ay ayaw Sakin Sabihin.

Simula din kasi nung nakarecover Ako at nakauwi sa Bahay ay pinagbawal muna ako ni mama gumamit ng cellphone at kahit anong technolohiya kaya wala talaga akong alam. Makalipas din ng ilang weeks ay pumunta kami ng ibang para daw makapag relax Ako at makapag bonding din daw kami.

Ngunit grabe namang bonding Yun, umabot ng 2 years hahaha.

"Andrev ano sayo? Ako Ng mag-ooder"-elya.

Napatingin naman ako sa kanya at napaisip if kung anong masarap kainin. Nandito kasi kami ngayon sa cafeteria para mag lunch.

"uyy ako beh...umm Isang order nin chicken curry with extra rice" nakangiting Saad ni Mila

Natawa Naman Ako sa naging reaction ni elya ng iabot sa kanya nito ang pera na parang among naga utos sa katulong nya.

"ay teh, ang galing mo Naman. Hindi mo ako utusan."

Nag puppy eyes Naman ito."Dali na couz...please please."

Nalaman ko nung insan magkasama ulit kami sa Isang event na magpinsan Pala ang dalawang to. Napakaliit talaga Ng Mundo.

"wag gumanyan sakin huy!...kadiri ka" umakto si elya na parang nasusuka. Tinaasan Naman Ako nito ng kilay ng mapatingin sakin."so ano, magpapabili ka ba?."

I chuckled."One order of fried chicken with extra rice and gravy."

Inabot ko Naman sa kanya ang five hundred na bayad ko.

"halika na samahan mo ako at wag ka Ng mag inarter Dyan" mataray na saad nya sa kanyang pinsan.

Naningkit ang mata ni Mila, patabog itong tumayo at mabilis na naglakad papunta sa may counter. Natatawa namang sumunod sa kanya Ang pinsan.

hayss...kahit kailan talaga tong magpinsan, napaka riot haha.

I'm about to check my phone when suddenly an silence came up to the whole place, and the students starts murmuring on something, or should I say on someone, while looking to a group of students entering the cafeteria. The group consist of 2 girls and 3 boys. I watch them as they walk inside the area and sit on the vacant table not far to our side.

oh my gosh. what with this people?.

The three boys are wearing varsity uniforms while the two girls are wearing cute white and pink cheerleader uniforms. The two girls are beautiful, one looks girly and the other looks sassy, but both look like models. Not just the two of them, but the other three boys they're with. One with slightly long hair looks cute, like a heartthrob lead vocalist of a band. The other guy, a bit macho, is happily flirting with the girly girl; he's cute too, but seems like a playboy.

Lastly is yung lalaking nasa gitna nila na may nakasukbit na headphones sa kanyang leeg. Ang amo Ng mukha nya a-nd...and what the heck?. Siya ba yung lalaking naka encounter ko last time Nung first day ko here, doon SA may secret garden?.

Mainam ko siyang sinuri, if siya ba talaga yun, and tumpak siya nga yun. Akalain mo yun magkikita pa pala kami ng dimuhog na yun. Infairness gwapo parin siya. Bumagay sa kanya yung outfit nya. Part ba sya ng varsity team?.

Sa aking pagmamasid sa kanya...este sa grupo nila ay hindi ko namalayang nakatingin narin sa akin ang dimuhong yun. Mabilis ko namang iniwas ang aking tingin dala ng gulat. Inopen ko ang asking cellphone ar kunyare may binabasa roon.

Ano ba naman kasi ito, nakakahiya.

Pasimpli ko ulit itong sinulyapan, at shocks, gulat na napabalik ako sa pagtingin sa aking cellphone. Ang dimuho kasi ay nakatingin parin sa gawing sakin. Nakakunot ang gwapo nitong mukha, na waring nagtataka or nagsusuri sa asking pwesto.

Don't tell me he remembered me. But who am I for him to remember? And why do I feel joy and nervousness? Why does he even bother to look over here?.

I glanced at him again, and he wasn't looking at me anymore. He was smiling, listening, and chatting with his friends.

Bakit Ang gwapo nya ngumiti?.

"huy sis!"

"ay sis na kinabayo!" gulat na saad ko na napalingon sa gilid ko.

Nakabalik na ang mga ito mula sa pagbili ng lunch namin.

Elya chuckled as they put the food they buy."Sino ba yang sinusulyapan mo dyan at para kang timang dyan na nagugulat?.

"Oo nga. Kanina ka pa namin tinatawag pero out of coverage ka sis!" natatawang pahayag ni Mila.

Natatawang napailing naman ako, sabay kagat nung fried chicken na pinabili ko sa kanila. Kilala ko na kasi ang ugali nitong dalawa, alam kong magtatanong ng magtatanong ito kapag sinabi ko Ang totoo.

"by the way, bakit pala ang tagal niyo?. Kanina pa ako gutom na gutom" I pout as I take another bite to my delicious food. Ang sarap talaga nito, lalo na pag isinawsaw sa gravy.

Sumubo Muna Siya ng kanyang pagkain saka, ngumunguyang tumingin Sakin."ang haba kasi nung pila.....and sumingit pa yung fans nung E5 para bumili Ng foods para sa kanila."

Napataas naman ang aking kilay."E5? you mean the 5 students over there?"

They looked to see who I was referring to, and they seemed foolishly surprised. What nonsense could they possibly be thinking?

"kyahh...sis sila nga! ang mga Reyna at hari dito. Lalo na si Faith my labs hihi " mila happily said while looking to them.

"they are the richest and most famous personality here sa university, because of there family background and assets" sigunda naman ni elya sa sinabi ng kanyang pinsan.

So that's explain why ganun na lang ang inakto ng mga studyante here nung dumating ang grupo nila dito sa loob ng cafeteria. There are big time in a ass. Sila ang nagsisilbing reyna at hari ng buong campus, but wait-uso pa ba yun?.

Sabagay, if you observe them closely, they truly resemble kings and queens with their inherent beauty and handsomeness. Their aura is intimidating, signaling to others how high and different their status is from the normal way of life.

"So sino Naman yung isa?" curious Kong tanong. Tinutukoy ko ay si dimuho."Anong name nya."'

Nung last time na pagkikita namin, ay hindi ko naitanong kung ano pangalan nya. So this is the time to know who is he.

"ahh yung may headphone ba?" mariin nyang Tanong.

Napatango naman ako.

"ahh siya si Kharlz Jake Villanueva, ang nagsisilbing leader sa kanila and Ang captain ng varsity team natin sa basketball. Siya din ang anak Ng may Ari nitong school." paliwanag ni Mila sabay tingin sakin Ng nakakaloka."crush mo no?"

Inis na tiningnan ko Naman Siya."seriously? duhhh. yuckk."

They laughed and continued eating. I glanced again at their table and noticed that he was also looking at me. Our eyes met briefly, and of course, I looked away.

Nang mag time na ay sabay na kaming pumasok ni elya sa next class namin, habang si Mila naman dumeretso papunta sa library, kasi may books daw siya na need hiramin.

*****

Exactly 7:30 pm ng matapos ang last class ko today. Nandito ako ngayon sa Isang convenient store, malapit lang sa university and sa paradahan ng jeep, para bumili muna ng makakain. Dapat kasi susunduin ako ni mommy ngayon, kaso may biglaan siyang emergency sa kanyang trabaho kaya yun need ko mag commute..

In my contemplation, while eating the hotdog sandwich I bought, I felt someone sit on the chair beside me. I didn't pay attention and just enjoyed eating what I bought. It's delicious, especially the cheesedog flavor that I bought.

"Ugh," I coughed as the bread I was eating got stuck in my throat. s**t! I forgot to buy water, damn it.

I noticed that my seatmate glanced at me, and realized what was happening to me. He immediately handed me the bottled water he bought.

"here"

Agad ko naman itong kinuha at ininom.

"thank y-you." me.

"welcome" tipid nitong sagot.

After recovering, I faced him with a grateful smile. Good thing he was there and immediately gave me water, or I would have been in trouble. My eyes blinked in surprise and my shock turned to recognition when I saw who he was.

"are you ok now?" kharlz ask me, while seriously checking on me. You will see his concern in his eyes.

Yeah. The person who's in front of me and save my life is no other than Karlz Jeffrey Villanueva, one of the E5 and the captain of basketball team of our university.

"umm...yes. I-Im fine now. Thanks" nauutal kong turan ng makarecover na ako mula sa gulat.

He nodded.

Kahit kailan talaga ang gwapo ng lalaking ito, lalo na sa malapitan. Napansin kong nakasuot ito ng varsity jacket with sando at basketball shorts. Mukhang galing ito sa practice.

Ngayon ko lang napagmasdan ang gwapo nitong mukha sa malapita. Meron itong makapal ng kilay, matangos na ilong, mapupulang labi, at higit sa lahat ang nakakaakit na kulay asul nitong mata.

"Did you know that looking on someone face without their permission is rude" seryosong saad nito sabay angat ng tingin sakin.

Napaiwas naman ako ng tingin at saka unting nagsalita ulit."How can I repay you for saving my life?."

Hindi ko alam pero gusto ko talagang makabawi sa kanya. Tinulungan nya ako kanina sa life and death situation ko haha.

"It's fine. I help you because you needed help, and that's the right thing to do in that situation" mahabang paliwanag saka tumayo. Mukhang tapos na yata ito kumain at aalis na.

Hindi ko alam pero bakit nalungkot Ako bigla. Sumimangot ang aking mukha sa hindi malamang dahilan. Siguro dahil sa pag reject nya sa akmang pagbawi ko sa kanya.

He's about to leave when he turn around and face me again."but if you insist, a little snacks and drinks from cafeteria will be good to me."

Tulalang napatingin Naman Ako dito sa sinabi nito sakin habang nakangiti.

"o-ok" -me.

"then see you tomorrow andrev" he said as he pat my head.

Tulala parin ako habang pinagmasdan syang naglakad palabas Ng store. Huh? Ano daw? Ano nangyari?.

So magkikita ulit kami bukas?. Oo nga kasi diba ililibre mo pa sya Ng snacks and drinks.

Ngumit pano pala niya alam ang pangalan ko?...hayss.

Bago paman ako mabaliw dito kakaisip ay pumili na ako sa paradahan Ng jeep, at ng makauwi na.