2เดือนผ่านไป…
-ไนล์-
ครืนนน…
เสียงสั่นจากโทรศัพท์บนโต๊ะทำให้ผมต้องละสายตาจากหนังสือที่อ่านอยู่ทันที ยิ่งเห็นชื่อที่โทร.เข้ามาผมยิ่งร้อนรน ปกติพักพิงไม่ค่อยติดต่อผมมาเท่าไร เราชอบคุยกันที่โรงเรียนซะมากกว่า เพราะเรื่องที่คุยส่วนมากมันเป็นเรื่องที่ผมไม่อยากให้พี่เดย์หรือคนอื่นรับรู้ อยากเก็บมันไว้เป็นเรื่องส่วนตัว ลับๆ ยกเว้นเรื่องสำคัญมากๆเท่านั้นถึงจะโทร.คุยกัน
[มึงอยู่ไหน อยู่กับพี่เดย์หรือเปล่า] เสียงปลายสายร้อนรนผิดปกติ มันทำให้ผมรู้สึกใจคอไม่ดีตามไปด้วย ได้ยินเสียงพักพิงแบบนี้ทีไรหนีไม่พ้นเรื่องของพวกเขาทุกที
“เปล่า พี่เดย์ไปทำรายงานที่มหา'ลัยกับเพื่อน” วันนี้เป็นวันเสาร์ มหา’ลัยพี่เดย์หยุด และวันหยุดส่วนมากพี่เดย์จะใช้มันหมดไปด้วยการหมกตัวอยู่แต่กับผม ไม่ว่าจะตอนที่อยู่หอหรือย้ายมาคอนโดก็แล้วแต่ เลยส่งผลให้ไม่ค่อยได้ไปช่วยเพื่อนทำรายงาน แต่ครั้งนี้มันเป็นงานสำคัญมากพี่เดย์เลยปฏิเส
