When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Nandito kami sa hospital at tulog ang pasyente. Pagkakain, agad siyang natulog. Mabuti rin na matulog na para makabawi sa mga nagdaang araw na puyat. Baka hindi pa siya nakakabawi sa puyat nang mamatay si Fiona. Idagdag pa ang mga araw na ginagabi ito masyado sa trabaho at pag-uwi naman ay gagawa pa ng mga assignments. Masaya ako na tinanggap niya ang trabaho sa kompanya ko. Naalala ko tuloy kahapon, habang pinag-uusapan nina Ma’am Tin ang kontrata, nakatingin siya sa akin. Ako ang katapat niya sa mesa. Nakangiti pa siya, pero nang tanungin siya, hindi siya sumasagot. Nakatingin lang siya sa akin. O mas tamang sabihin na natulala na siya. Hindi ako nagpakita sa kanya ng anumang reaksyon, kahit gusto kong matuwa. Nandoon din ang kaibigan niya at baka kung ano rin ang isipin. Nabanggit