My sky is so dark today,
My flowers are drooping slowly,
And all the butterflies have broken wings.
วันนี้ท้องฟ้าของผมดูมืดมน
ดอกไม้กำลังเหี่ยวเฉาอย่างช้าๆ
ท่ามกลางหมู่มวลผีเสื้อที่ปีกหัก
“ฟานไม่เห็นด้วย ทำไมต้องไปให้พี่เจ็ทติวให้” ฟานถามหน้านิ่ง
“ก็พี่เจ็ทเป็นพี่รหัสเรา แถมยังเรียนสาขาเดียวกัน ถ้าไม่ให้พี่เจ็ทติวให้แล้วจะให้ใครมาติว” ผมบอกด้วยเหตุผล
“แต่ก่อนหน้านี้กายไม่เคยต้องให้ใครติวหนังสือให้ กายก็สอบได้คะแนนดีมาโดยตลอด”
ผมมองหน้าเขาด้วยความรู้สึกอ่อนใจและเหนื่อยล้า ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมผมถึงเรียนแย่ลง แต่ช่องว่างในคำตอบก็ยังคงว่างเปล่ามาจนทุกวันนี้
“แต่เทอมนี้กายเรียนไม่รู้เรื่อง”
“แล้วทำไมเรียนไม่รู้เรื่อง กายก็ไปเรียนตลอด กลับมาฟานก็เห็นกายหมกตัวอ่านหนังสืออยู่แต่ในห้อง ฟานเรียกให้ออกไปดูหนังไปนั่งเล่นกับเพื่อนกายก็ไม่ไป แล้วทำไมถึงบอกว่าเรียนไม
