ตอนที่ 7 อ้อมกอดซาตาน (2)
552 Words
ตอนที่ 7
อ้อมกอดซาตาน (2)
แสงแดดยามสายที่อาบไล้ลงมาห่มคลุมทิวเขาเขียวขจี ในขณะที่หมอกบางๆ ยังคงไม่จางหาย ก่อให้เกิดเป็นภาพฝันในจินตนาการ ท่ามกลางอากาศที่เย็นสบายกำลังดี อารชวินเลือกใช้ดาดฟ้าที่เป็นจุดชมวิวสำหรับการคุยเรื่องแบบตกแต่งเรือนไทย โดยมีชมพูพันธุ์ทิพย์และอินทนิลสูงใหญ่ช่วยให้ร่มเงา ผลพลอยได้อีกอย่างคือเมื่อยามถึงฤดูเบ่งบานมันจะแข่งกันออกดอกบานสะพรั่ง สวยงามชวนให้มานั่งกินลมชมวิวได้ทั้งวัน
"ที่ฟ้าคิดเอาไว้ก็คืออยากได้ผ้าม่านที่เป็นสีเขียวทับทิม ซึ่งจะเข้ากันได้ดีกับตัวบ้านที่เป็นไม้สัก...คุณลองดูแบบก่อนก็ได้นะคะว่าชอบสีนี้มั้ย"
หญิงสาวก้มหน้าก้มตาสนใจอยู่กับแผ่นกระดาษปึกหนาที่ปริ๊นท์ออกมา เธอยื่นแบบผ้าม่านไปให้ชายหนุ่มที่กำลังเอนกายท้าวแขนอยู่กับหมอนอิงอย่างสบายอารมณ์
"ส่วนเตียง...ฟ้าคิดว่าจะใช้แบบที่เป็นศิลปะจากพม่า สมัย..."
หญิงสาวหยุดค้างเอาไว้เมื่อไร้การตอบรับจากชายหนุ่มตรงหน้า ไม่รู้ว่าเขากำลังฟังหรือทำอะไร แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นไปมองก็สบเข้ากับแววตาเคลิ้มฝัน ที่กำลังจับจ้องมายังตน
"คุณปราย...เอ่อ...ฟังอยู่หรือเปล่าคะ"
"พูดต่อสิ ผมกำลังฟังอยู่"
ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากเพราะจริงๆ แล้วเขาแทบไม่ได้ฟังว่าเธอพูดอะไรออกมาบ้าง ด้วยมัวแต่จับจ้องไปยังแพขนตายาวๆ และกลีบปากอิ่มสีชมพูระเรื่อ ชวนให้คิดถึงรสสัมผัสที่เคยได้ลิ้มลอง เขาอยากที่จะลองชิมดูอีกสักครั้ง อยากรู้ว่าจะหวานเหมือนเดิมอีกไหม
"แล้ว...คุณว่าไงคะ เรื่องผ้าม่าน"
หญิงสาวชี้ไปยังแผ่นกระดาษที่อยู่ในมือแกร่ง เหมือนเขาจะยังไม่ได้ดูด้วยซ้ำ เพราะเห็นมันถูกม้วนจนกลม
"ก็...สวยดี คุณว่าไงผมก็ว่าตาม เอาแบบนี้แหละ"
เขาทำทีเป็นคลี่ออกมาดู อันที่จริงเขาก็ยังไม่ได้ดู เพราะมัวแต่มองคนออกแบบเพลินไปนิด
"คุณเป็นเจ้าของนะคะ ฟ้าก็อยากให้ออกมาถูกใจคุณที่สุด"
"ถูกใจสิ คุณช่างถูกใจผมที่สุด"
"คุณปราย อย่านอกเรื่องสิคะ เรากำลังคุยเรื่องงานกันอยู่"
"นอกเรื่องที่ไหน ผมก็กำลังฟังอย่างตั้งใจอยู่นี่ไง ถึงไหนแล้วนะพูดต่อสิ"
คนพูดยิ้มกับตัวเอง อันที่จริงเขาอยากชวนเธอคุยเรื่องหัวใจบ้าง แต่ก็คอยจะบ่ายเบี่ยงอยู่ร่ำไป
"เราคุยกันถึงเรื่องเตียงนอนค่ะ ว่าจะใช้แบบไหน"
"เหรอ แล้วถ้าผมอยากเปลี่ยนเตียงนอน อยากเปลี่ยนผ้าม่านบ้างล่ะ จะมีใครยอมไปออกแบบให้ถึงในห้องหรือเปล่านะ"
แววตาของเขาช่างดูกรุ้มกริ่มจ้องแต่จะหลอกล่อให้หลงทาง อมลรดาคิดว่าหากนายจ้างของเธอคอยแต่จะวกออกนอกลู่นอกทางแบบนี้ เห็นทีวันนี้คงคุยเรื่องงานกันไม่จบแน่นอน
- Writer
