HATİCE
Şu zamana kadar gözleriyle şahit olmadığı bir olay için bile benden şüphe eden kocamın şahit olduğu sahneden sonra aklından geçirdiklerini tahmin dahi etmek istemiyordum.
“Bırak beni Kenan abi! Gözünü seveyim. Yine başını sokacak belaya!”
Kenan abi beni duysa da suratı adeta bir duvar gibiydi. Ne iradesinden, ne gözlerinden bir şey anlayamıyordum.
Artık kendimi bırakmış Devran için endişelenmeye başlamıştım. Gözlerim akmayan yaşlar yüzünden yanıyor, gözbebeklerimi dolduran bulut önümü görmemi engelliyordu.
Bir kez daha çırpındım. Beni bizim cephenin olduğu tarafa doğru çekiştirirken bir Allah'ın kulu da ‘ne yapıyorsun?’ demiyordu.
Herkes sanki dudaklarına kilit vurmuş, gözlerine mil çekmişti.
“Kenan abi! Ortada bir yanlış anlaşılma var. Dinleyin gözünüzü seveyim. Bak Hazar’a
