DEVRAN
Kafamda tilkiler bir araya gelmiş resmen bir basketbol müsabakası düzenler gibi bir potadan bir potaya koşuyordu. Arada bir beynimin merkezine çarpan top kafamın içinde sallantılara sebep oluyordu.
Daha önce aynı anda keyifli olup öfkeli olduğum hiç olmamıştı. Hep neysem oydum. Oysa şimdi bir yanım keyifle dans etmek, diğer yanım konağı basıp benzini dökerek yakmak istiyordu.
Fakat baskette üç adım kuralı vardı. Ve benim takım üç adımı çoktan kafamda sıraya koymuştu. İlk adım nikah, ikinci adım konak, üçüncü adım aşiretin toplantısıydı.
Öfkemi bastırmak o kadar zordu ki her an kendimi kaybedeceğim korkusu tüm duyularımı açık tutmama sebep oluyordu. Çay suyunu koyup önce Kenan’ı, ardından aşireti toplaması için babamı aradım.
“Bir şey mi oldu? Nedir bu toplantı?”
“Yarın Hatic
