GENCO Zaman tıpkı bir elek gibiydi. Hayatını yoran, seni tüketen, unutmak istediğin ama içten içe de unutamadığın anları, bir bakmışsın geçirip götürmüş benliğinden. Bedenime sarılmış, saçları boynumun ve göğsümün etrafına kum taneleri gibi dağılmış kadının kollarında açmıştım gözlerimi… Dün gece ruhum yeniden bir doğuş gerçekleştirmişti sanki… Yeni bir hayata ben farkında olmadan geçiş yapmış da ben bu hayatın farkına sanki dün geceki birleşimle varmıştım. Baharı müjdeleyen çiçekler misali yeni duygular açmaya başlamıştı yüreğimin orta yerinde… İçimde alt edemediğim, iyileştiremediğim, aradan yıllar geçmesine rağmen yok edemediğim birçok an, dökülen yapraklar misali dökülüp, yeni açacak yapraklar için boşaltmıştı gövdesini… Belki bir kuş kadar hafif değildi ama yılların toprağı kal