22

1395 Words

ไกอายอมวิ่งไปอีกทางอย่างว่าง่ายและเข้าใจทุกอย่างโดยไม่ต้องอธิบาย ส่วนเขาก็ยืนอยู่ตรงนี้ไม่ให้ใครตามไปทำร้ายเธอได้ทั้งนั้น พวกมันมีกันเกือบสิบคนแล้วยังไงละ เขาเองก็มีฝีมือและไม่เคยขาดฝึกซ้อมเลยด้วยซ้ำ เรื่องแบบนี้เขาเจอมาตั้งแต่พวกมันยังไม่ทันยิงปืนเป็น เขาฆ่าคนมาก่อนที่พวกมันจะมือเปื้อนเลือดซะอีก ต่อจากนี้คืออามินคนที่พ่อสร้างขึ้นมาเอง “เข้ามาสิไอ้พวกชั้นต่ำ” “ปากดีนักนะมึง!!” ไกอาวิ่งมาหลบซ่อนตัวด้วยหัวใจสั่นระรัว ความกลัวเข้ามาแทรกแซงซะจนสติแตก มือสั่นจนไม่สามารถจะควบคุมได้ เหงื่อซึมออกมาทั้งตัว กล้ามเนื้อคล้ายว่าบีบรัดอย่างหนักจนหายใจไม่ออก เธอกำลังจะกลายเป็นจุดอ่อนทำให้บอสอามินแพ้ได้ ดังนั้นหลบซ่อนตัวแล้วแอบมองอย่างหวาดกลัว ปังๆๆ… ผลัก!! อั่ก!! เพล้ง!! โครม!! เสียงดังสนั่นเต็มไปหมดพร้อมกับคำสถบแสนหยาบคาย พวกนั้นมีกันทั้งหมดแปดคนและอาวุธครบมือทุกคน เธอแอบมองด้วยหัวใจเต้นแรง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD