“ป้าครับ เอาข้าวคลุกกะปิแบบพิเศษมากๆ ให้แฟนผมจานนึงครับ” ผมบอกแม่ค้าแบบชัดถ้อยชัดคำ ส่วนคนที่ยืนเคียงข้างผมในฐานะแฟนก็ได้แต่ยืนเม้มปากแน่น แก้มแดง จมูกแดงไปโดยปริยาย
“แฟนสวยนะเนี่ย คนนี้เพิ่งมาใหม่ใช่ไหม วันนั้นเห็นมาอุดหนุนข้าวคลุกกะปิป้า แต่ลูกค้าดันเยอะป้าเลยไม่ได้ทัก”
“เพิ่งมาใหม่ครับ ชื่อเฌอเบลล์แฟนผมเอง สวยเหมาะกับผมมากเลยใช่ไหมล่ะ”
“ฮ่าๆ เรานี่ก็นะ แต่ก็ตามนั้นแหละ หนูคนนี้สวยเหมือนตุ๊กตาเลย” เฌอเบลล์ฉีกยิ้มให้แม่ค้าสลับกับการมองหน้าผม
ผมรู้ว่าผู้หญิงส่วนมากชอบอะไรที่มันเปิดเผย ชอบเวลาที่ผู้ชายอย่างพวกผมแสดงออก ครั้งนี้ผมมั่นใจว่าเฌอเบลล์ก็คงคิดแบบนั้นเหมือนกัน
“เอาอะไรเพิ่มไหมจ๊ะ” แม่ค้าคนเดิมถาม ผมที่ตั้งใจจะอ้าปากสั่งของในร้านนี้เพื่อที่จะได้เดินกลับพร้อมคนข้างๆ แต่แล้วก็ต้องหยุดชะงักเมื่อโทรศัพท์ในมือสั่นสะเทือน
ผมปรายตามองเล็กน้อย รายชื่อของผู้หญิงที่เคยกินมาแล้วปรากฏอ
