EP. 36
วันจันทร์...
วันนี้เป็นเช้าที่ดูจะสดชื่นกว่าวันไหนๆ หากแต่สำหรับปุรัมภาแล้ว มันกลับเป็นวันที่เธอรู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะถูกตัดไปอยู่อีกโลกหนึ่งที่เดียวดาย
ก็เพราะอะไรล่ะ ถ้าไม่เพราะเมื่อวันก่อน เธอถูกเขาทำร้ายอย่างทารุณและโหดเหี้ยมมากที่สุด ถึงจะพยายามจะไม่คิดถึงมันก็ตาม แต่ภาพเหล่านั้นกลับยิ่งตอกย้ำ
อยากจะให้มันลืมๆ ไปซะเพราะคิดว่าสิ่งที่มันเสียไปแล้วก็ให้มันแล้วไป หากแต่ยิ่งนานวัน เธอกลับยิ่ง ‘จดจำ’
จำอย่างที่เธอก็ไม่อยากจะให้เป็นเช่นนั้นเลยสักนิด
กรอบหน้าสวยที่น่าจะสดใสในการมามหาวิทยาลัยในวันแรกของสัปดาห์ กลับแตกต่างอย่างที่เคยเป็นอย่างสิ้นเชิง
หญิงสาวพาร่างบางระหง ที่เหมือนมีแต่ร่างและไร้จิตวิญญาณเดินเข้าไปในห้องเรียนอย่างเชื่องซึม จนเพียงออและสาวิกาที่มาถึงก่อนแล้วอดจะทักเพื่อนสาวไม่ได้
“นั่นเธอเป็นอะไรยายภา วันนี้ดูเศร้าๆ นะ”
“ใช่ มีปัญหาอะไรมาอีกล่ะ” ทั้งสองเพื่อนสาว
