8 อย่าถอด
1681 Words
ผ่านไปสักพัก...
อึก!...อึก!
เสียงกระดกเหล้าอย่างต่อเนื่องจากวีนัสยังคงดังขึ้นมาไม่หยุดโดยที่มือเล็กก็พยายามตวัดบอกให้น้องชายเพื่อนกระดกไปด้วยพร้อม ๆ กับเธอ หญิงสาวในตอนนี้แทบไม่มีสติหลงเหลืออยู่ ฤทธิ์แอลกอฮอล์มากมายอยู่ในร่างกายของเธอ ทว่าวีนัสก็ยังไม่คิดหยุด เธอต้องดื่ม...ดื่มให้ลืมทุกอย่าง ไม่ต้องนึกถึง
"คะ แค่ก..."
"...ผมว่าพอเถอะครับ ผมไม่ไหวแล้ว" เจ้าของใบหน้าหล่อเอ่ยบอกรุ่นพี่สาวออกไปด้วยท่าทีราวกับว่าไม่สามารถที่จะดื่มได้อีกต่อไปแล้ว
"อย่าอ่อนแอดิไทก้า เราเป็นผู้ชายนะ ใจ ๆ หน่อยดิ" วีนัสที่เมามายพอสมควรพูดใส่น้องชายเพื่อนไปโดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองนั่นแหละที่คออ่อนกว่าเขา
"แต่ผมว่า..."
"ดื่มอีก!" พูดจบ มือบางก็ยกแก้วขึ้นชนเข้ากับร่างสูงตรงหน้าด้วยความไม่สนใจ ไทก้าได้แต่ลอบถอนหายใจออกมากับความดื้อรั้นของรุ่นพี่สาวที่เขาแทบไม่เคยเห็นในมุมแบบนี้มาก่อน
"งั้นอีกสามแก้ว พอแล้วนะครับ"
"อะไรอะไทก้า..."
"ผมไม่ไหวแล้วจริง ๆ ครับ มึนไปหมดแล้ว"
"ยังเหลืออีกตั้งเยอะ"
"แต่นี่มันกลมที่สองแล้วนะครับ"
"อย่าอ่อนแอ..."
"งั้นเพียวเลยไหมครับ คนละแก้ว" เด็กหนุ่มมองหน้าถาม
"ได้!"
"ครับ งั้นก็...ตามนี้" สิ้นเสียงไทก้าเอ่ย ทั้งสองก็ต่างยกแก้วเหล้าเพียวขึ้นมากระดกดื่ม และเมื่อความร้อนจากพิษของแอลกอฮอล์ไหลลงผ่านคอ วีนัสก็มีความรู้สึกยังไม่พอจะขอต่อ ทว่าไทก้าก็ไม่ยอม
"พี่วีนัส คำพูดต้องเป็นคำพูดสิครับ"
"แต่พี่ยังอยาก..."
"พอได้แล้วครับ" ปากหนาบอกด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้น ร่างบางที่ได้ยินแบบนั้นก็ยังคงไปเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ยังไม่หยุดที่จะดื้อรั้นไม่ฟัง
"พี่จะดื่ม" ริมฝีปากบางสวยเอ่ยพร้อมกับทำท่าจะแย่งขวดเหล้าจากน้องชายเพื่อนหมายจะกระดกดื่มให้หนำใจ ไทก้าเองก็ไม่ยอมทำให้ทั้งสองต่างแย่งกันไปมา กระทั่ง...
"อ อ๊ะ..." เสียงร่างสวยของวีนัสเสียหลักล้มทับเข้าไปยังร่างกายแกร่งของไทก้าที่นั่งอยู่ ความใกล้แนบชิดกันกว่าปกติทำเอาเจ้าของใบหน้าหล่อชะงักไป โดยที่วีนัสนั้นสติเริ่มเลือนรางลงเรื่อย ๆ ชุดที่หญิงสาวใส่อยู่ก็เลื่อนลงจนน่าตกใจ
"..." ไทก้านั่งนิ่งมองภาพตรงหน้าด้วยแววตาพยายามสงบสติอารมณ์ไม่คิดอะไร เอื้อมมือเข้าไปจับชุดเพื่อนพี่ให้สวมใส่แบบปกติอย่างเคย แล้ววีนัสก็ค่อย ๆ โน้มตัวเข้าหาไทก้าเรื่อย ๆ จนเด็กหนุ่มต้องผละหันหน้าหนี ก่อนจะพบว่าวีนัสนั้นได้โน้มตัวลงมาซบเข้าที่ซอกคอแกร่งของเขา
เธอเมาจนหลับไปแล้ว...
"ฟู่ว" คนตัวสูงลอบถอนหายใจออกมาด้วยความรู้สึกโล่งอกไปกับความสิ้นฤทธิ์ของอีกคน นี่ถือเป็นครั้งแรกเลยที่เขาได้สัมผัสเข้ากับอีกมุมของวีนัส โดยปกติเวลาเจอกัน จะเป็นการพบเจอแบบผ่าน ๆ แค่เขาไปรอรับไลลาหรือมีแวะส่งวีนัสกับปลายฟ้าบ้างประปรายไม่บ่อย พอมาครั้งนี้ต้องอยู่ด้วยกันนาน ๆ ก็กลับเป็นตอนที่วีนัสดูเหมือนมีอะไรในใจอยู่ตลอดเวลาอีก แถมยังดื่มไม่หยุดจนดื้อรั้นไม่ฟัง
"นึกว่าจะโต..."
"...เวลาดื้อก็พอ ๆ กับไลลา" เจ้าของใบหน้าหล่อเอ่ยพึมพำพร้อมกับจับร่างเล็กที่นอนซุกซอกคอเขาอยู่ออกให้ลุกขึ้นหมายจะพาออกจากห้องไปส่งหญิงสาว แต่แล้วไทก้าก็ต้องชะงักนึกบางอย่างขึ้นมาได้
เขาไม่มีคีย์การ์ดห้องของวีนัส แถมไม่รู้อีกด้วยว่าอีกคนอยู่ชั้นไหน ห้องอะไร
"พี่วีนัสครับ" ร่างสูงที่ยืนประคองคนตัวเล็กอยู่เอ่ยเรียกหญิงสาว แต่ก็ไร้ซึ่งการตอบกลับใด ๆ
"..." ไทก้านิ่งคิดหาวิธี ท้ายที่สุดก็ต้องประคองร่างของรุ่นพี่สาวมาวางลงยังบนเตียงนอนราคาแพงของห้องพักที่เขาเปิดไว้ ดวงตาคมจ้องมองไปยังใบหน้าสวยของคนที่นอนอยู่อย่างนึกคิดตัดสินใจ จะพากลับห้องเธอตอนนี้ก็คงไม่ได้ แต่จะปล่อยให้นอนอยู่คนเดียวในห้องด้วยสภาพแบบนี้ก็...
"อื้อ! ร้อน..." เสียงหญิงสาวที่เมามายเอ่ยพึมพำขึ้นพร้อมกับพยายามจะถอดชุดที่ตัวเองสวมใส่อยู่ ทำให้เด็กหนุ่มที่เห็นแบบนั้นรีบสาวเท้าเดินเข้าไปยังร่างสวยหุ่นดี
"พี่วีนัสครับ อย่าถอด"
"ร้อน~"
"อย่าถอดนะครับ พี่ไม่ได้อยู่คนเดียว อย่า..."
แคว่ก!
เสียงมือบางจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกด้วยความมึนเมาไม่รู้เรื่องต้องการเพียงแค่ปลดเสื้อผ้าอันแสนน่ารำคาญออกไปจากร่างกาย
"ทำบ้าอะไรของพี่..." ไทก้าเอ่ยพึมพำออกเสียงเบาด้วยความตกใจ ไม่เพียงเท่านั้น วีนัสยังคงไม่หยุด พยายามที่จะปลดตะขอชุดชั้นในของตัวเองที่สวมใส่อยู่ออกต่อหลังจากที่รู้สึกอึดอัด
หมับ!
ไทก้ารีบเอื้อมมือไปจับไว้ไม่ให้อีกคนได้ถอด แต่วีนัสที่รู้สึกอึดอัดก็ไม่ยอมยังคงจะถอดชุดชั้นในของตัวเองอยู่อย่างนั้น
"หยุดครับ อย่าถอด"
"อื้อ..." ร่างบางที่เมามายก็ไม่สน
"พี่วีนัส ผมบอกให้หยุด" เสียงทุ้มเข้มเอ่ยบอกเพื่อนพี่สาวนิ่ง ทว่าในตอนนี้ก็ไม่มีอะไรหยุดวีนัสได้ มือเล็กยังคงปัดแขนของเด็กหนุ่มออกเพื่อที่จะถอดชุดชั้นในตัวเอง กระทั่ง...
"ผมบอกให้พี่หยุด ถ้าพี่ไม่หยุด..."
"...ผมก็จะไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเหมือนกัน" เจ้าของใบหน้าหล่อก้มลงบอกคนใต้ร่างที่ยังคงดิ้นไม่สนใจพยายามถอดชุดตัวเองออก
"ผมเป็นผู้ชายนะครับ ผมมีความอดทน..."
"...แต่ความอดทนของผม มันไม่ได้เยอะขนาดนั้น"
"อื้อ~"
"พี่จะไม่หยุดใช่ไหม"
"ร้อน ถอยไป..."
"ได้ครับ ผมถือว่าผมอดทนมากพอแล้ว" สิ้นเสียงทุ้มเอ่ย มือหนาก็เลื่อนเข้าไปดึงชุดของวีนัสออกตามที่เธอต้องการ ร่างบางที่นอนไม่รู้เรื่องอะไรก็รู้สึกพอใจปล่อยให้อีกคนถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก เธอเพียงแค่ต้องการความสบายตัวโดยที่ไม่รู้เลยว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง
ใช้เวลาไม่นาน ร่างกายของวีนัสก็ได้อยู่ในสภาพเปลือยกายเปล่าทั้งหมดเผยให้เห็นความขาวเนียนจากรูปร่างที่ดูดีสมส่วนไปทุกส่วน ทั้งเนินอก หน้าท้องแบนราบ รวมไปถึง...
"..." ไทก้ายืนนิ่งไปอย่างตัดสินใจ หากเขาทำมันลงไปในวันนี้ แล้ววันข้างหน้า...จะเป็นอย่างไร? เพราะคนที่นอนเปลือยกายเปล่าอยู่ตรงหน้าก็คือเพื่อนพี่สาวของเขา แถมยังเป็นเพื่อนสนิท
"อื้อ หนาว~" เสียงหวานของร่างบางที่นอนอยู่เอ่ยขึ้น ทำให้ร่างสูงได้สติตัดสินใจที่จะหยุดไม่ทำ เอื้อมมือไปหมายจะดึงผ้าห่มไปคลุมร่างให้คนตัวเล็ก ทว่าขณะที่ไทก้ากำลังจะห่มผ้าให้วีนัส อยู่ ๆ ดวงตากลมเฉี่ยวก็ปรือลืมตาขึ้นมาด้วยความเมามายส่งยิ้มหวานให้น้องชายเพื่อน
"ไทก้า..."
"...ดื่มกันอีกนะ ดื่มกัน" เจ้าของใบหน้าสวยบอกพร้อมกับเลื่อนมือขึ้นไปจับเข้าที่แขนหนาดึงเข้าหาตัวอย่างแรงจนคนตัวสูงเสียหลักล้มทับขึ้นคร่อมไปบนร่างเล็ก
"พี่กำลังทำอะไรอยู่ รู้ตัวบ้างไหมครับ"
"อื้อ~" วีนัสนอนยิ้มหวานตาเยิ้มไม่รู้เรื่อง
"ความอดทนของผม มันไม่ได้มีมากขนาดนั้น" ปากหนาเอ่ยเสียงนิ่งก้มลงมองหน้าเพื่อนพี่สาวที่นอนส่งยิ้มให้เขาอยู่ ใบหน้าสวยมีเสน่ห์นั้นทำเอาเด็กหนุ่มมัธยมปลายชะงักไปเมื่อได้มองใกล้ ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้สังเกตใบหน้าของคนที่นอนอยู่ เขาไม่เคยได้มองใกล้ขนาดนี้มาก่อน โดยในความใกล้นั้นมันเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างให้ไทก้าค่อย ๆ โน้มใบหน้าหล่อดูดีของตัวเองลงไปกดจูบเข้าที่เรียวปากสวย ซึ่งแน่นอนว่า...มันไม่ใช่จูบที่อ่อนโยน
แต่มันคือรสจูบที่เต็มไปด้วยความดูดดื่มหื่นกระหาย!
"อ อื้อ!..." เสียงวีนัสครางประท้วงในลำคอกับรสจูบที่แสนหนักหน่วงมีความดิบอยู่ไม่น้อย แม้ว่านี่จะไม่ใช่การจูบครั้งแรกของเธอ แต่ความดุเดือดจากการจูบ นี่ถือเป็นครั้งแรกที่หญิงสาวได้รับ และแม้ว่าสติจะเลือนรางเมามาย ทว่าการจูบที่ตวัดลิ้นสอดแทรกเข้ามาอย่างเร่าร้อนดูชำนาญนี่ก็อดทำให้ร่างบางเคลิ้มไปได้ไม่ยาก วีนัสค่อย ๆ ปล่อยตัวเองไปกับสัมผัสที่ดูแข็งแรงดุเดือดจากอีกคน ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้บางอย่างในตัวของเธอพลุ่งพล่านขึ้นมาอยู่เช่นกัน
ทั้งสองต่างฝ่ายต่างแลกลิ้นสัมผัสลิ้มลองรสชาติกันและกัน ก่อนที่ไทก้าจะทนไม่ไหวจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองที่สวมใส่อยู่ออกจนเปลือยกายเปล่าเผยให้เห็นร่างกายแข็งแรงของเด็กหนุ่มวัยสิบแปดย่างสิบเก้าปีที่ดูใหญ่โตเกินวัย มือหนาไม่รอช้าที่จะเลื่อนลงไปจับแก่นกายรูดขึ้นรูดลง แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกของการมีเพศสัมพันธ์ของร่างสูง ทว่ามันกลับไม่ดูเงอะงะอย่างที่ใครคิด ไทก้าดูชำนาญและมีความร้ายกาจราวกับเสือป่าหื่นกระหายที่พร้อมจะขย้ำเหยื่ออยู่ตลอดเวลา...
- Writer
