วันต่อมา…
เช้านี้น้ำมนต์ถูกนนท์โทรปลุกตั้งแต่เข้าเพื่อมาทำอาหารให้เขาทาน คุณหญิงตีแขนลูกชายอย่างหมั่นไส้ ตั้งแต่ที่บอกว่าจะลองคบกันเขาก็เอาแต่ใช้นั่นนี่หญิงสาวไม่หยุด ทำไมถึงร้ายกาจแบบนี้ก็ไม่รู้ถ้าเกิดว่าหนูน้ำมนต์ทนไม่ไหวแล้วหนีไปขี้นมาจะทำยังไง
“โอ๊ยแม่ตีผมทำไม”
“อย่าไปใช้งานน้องเยอะ ถ้าหนูน้ำมนต์ทนไม่ไหวหนีไปจะทำยังไง แม่จะอดได้ลูกสะใภ้นะ”
เขาลูบแขนตัวเองป้อยๆ ใช้งานอะไรกันก็แค่ให้ตื่นมาทำอาหารเช้าเองป่ะมันไม่เหนื่อยมากนักหรอก
“แค่ทำอาหารเช้าเองแม่ อีกอย่างจะให้มาเป็นลูกสะใภ้ก็ต้องทำอะไรเป็นบ้างสิ”
“น้องอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เกิดไม่รู้หรือไงว่าทำอะไรเป็นบ้าง อยากกินก็ให้แม่บ้านทำน้องเรียนอยู่ต้องพักผ่อนเยอะๆ”
“โธ่แม่ แต่ทำอาหารเองผมอยากกินฝีมือแฟนไงแม่จะบ่นทำไม”
เขาเอ่ยออกมาก่อนจะกอดแม่อย่างอ้อน ปกป้องกันดีจริงๆแต่ตื่นมาทำอาหารเช้าอะไรมันจะเหนื่อยขนาดนั้น ถ้าแค่นี้ยังทำไม่ได้จะเอ
