TANITIM ?

245 Words
“Soyun! Yatağa uzan!” Miran bana bunu söylerken sesinde gram acıma duygusu yoktu. Onun istediği sadece intikamdı. Benden değil, babamdan… Babama giden yolun önünü kestikçe beni yok etmek için ugrasmaya devam edecekti. Ben ne zaman yıkılırsam, o zaman bu Miran’ın zaferi olacaktı. “Sana dedim şeytan tohumu! Soyun! Yatağa uzan! O bacaklarını aç!” Miran’ın dediğini yaparken utançtan değil öfkeden yanaklarım kızarıyordu. Beni döven, babasına dövdüren bir adamın kadını olmak istemiyordum! Karısıyım… Bu gerçekle yaşamak zorundayım. İstediğinde yatağına girmek zorundayım. Normal bir evliliğimiz yok ki bugün başım ağrıyor diye küseyim. Hele ki ilk seferden kaçarsam bakire olmamakla suçlanacaktım. Tamamen soyunduğumda hızla yatağın içine girdim. Çarşafı boynuma kadar çektim. “At üstünden o örtüyü! Karımın kusuru var mı görmek istiyorum.” Kusur senin aklında, diyemedim. Boyun eğdim bir kere… Örtüyü kenara verirken göğüslerimi ellerimle kapattım. “Karım olmaya hevesli gibi ‘ben kefaret olmaya razıyım’ demek kolaydı. Şimdi niye utanıyorsun? Bir de titriyorsun! Dayak yerken titremedin! Dayak yerken ağlamadın! Şimdi sana sahip olacağım ama ‘yapma’ diye yalvarmıyorsun bile! Ulan o tecavüzcü köpek bu kadar mı önemli senin için?” “O benim babam…” “Babanın gelmişini geçmişini sikeyim! Aç o bacaklarını aç!” Miran bana nefretle bakarken ben utanç içinde bacaklarımı araladım. Daha önce kimsenin önünde böyle sere serpe yatmamıştım. “Bakire çıkmazsan seni sokağa atar, o babanın canını alırım! Bakire değilsen şimdiden söyle, bari senin bu iğrenç bedenine dokunmak zorunda kalmayayım!” Beni hem sözleriyle hem de bakışlarıyla aşağılıyordu. Ben iğrenç miydim?
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD