หลังจากถูกหย่าผมก็กลายเป็นเศรษฐี

ตอนที่ 1 ตายเพราะความหน้าตาดี

ตอนที่ 1 ตายเพราะความหน้าตาดี

“ก็บอกว่าไม่ต้องการไง!” เสียงเล็กตะโกนขึ้นอย่างโมโหเมื่อถูกหนุ่มหน้าหล่อคะยั้นคะยอให้ขึ้นรถของอีกฝ่าย

“อย่าเล่นตัวเลยน้า ให้เฮียไปส่งนะ” อีกคนยังไม่ยอมแพ้จนเกิดเป็นภาพการฉุดยื้อกัน นาวามองอีกคนอย่างไม่สบอารมณ์ หลังจากทำงานเหนื่อย ๆ แทนที่เขาจะได้กลับไปพักแบบสบายใจ ยังต้องมามีปัญหา

“ผมกลับเองได้ครับ” นาวาพยายามบอกอย่างใจเย็น เขาทำงานเป็นผู้จัดการที่ผับแห่งหนึ่งกลางเมืองกรุงแสนวุ่นวาย และคนคนนี้ก็คือน้องชายของเจ้าของผับที่ชอบมาทำตัวรุ่มร่ามกับเขาตลอด

“อย่าเล่นตัวได้ไหม!” อีกคนเริ่มแสดงท่าทีโมโหเมื่อคนตัวเล็กไม่ได้ดั่งใจ นาวาหน้านิ่วด้วยความเจ็บเมื่อถูกบีบมืออย่างแรง แม้จะเจ็บ แต่เขาไม่ยอมร้องออกไปหรอกนะ

“ในเมื่อผมไม่เล่นด้วยก็ไม่ต้องมายุ่งกับผมสิครับ” นาวาพยายามบิดมือออก เมื่อสำเร็จก็วิ่งออกไปที่ถนนหวังว่าจะเจอรถแท็กซี่สักคัน เขาคิดว่าอีกฝ่ายจะยอมแพ้แล้ว กลับกลายเป็นว่าอีกคนวิ่งตามมาอีก

“โว้ย! บอกว่าไม่ไงเล่า ถ้าจะเงี่ย...นขนาดนั้นก็ไปหาเด็กขายสิโว้ย เข้ามากูต่อยนะบอกเลย!” เมื่อรู้ว่าหนีไม่พ้นนาวาก็ตั้งท่า

“อย่าโกรธเลยน้า เฮียแค่อยากชวนไปกินข้าวที่ห้องเฉย ๆ” อีกคนเดินเข้ามาใกล้ นาวาสบถในใจ ใครบ้านไหนเขาชวนคนอื่นไปกินข้าวที่ห้องตอนตี 1 กินตับสิไม่ว่า

เกิดการยื้อยุดฉุดกระชากกันอีกรอบ ระหว่างนั้นเองนาวาเกิดเสียหลัก เป็นจังหวะที่รถบรรทุกวิ่งมาพอดี มันเป็นเพียงเสี้ยววินาทีร่างก็ถูกกระแทกอย่างจัง

ให้ตายเถอะ เขาตายเพราะความหน้าตาดีใช่ไหม เฮ้อ เกิดมาหน้าตาดีก็แบบนี้แหละ...

แพขนตาสวยขยับก่อนจะเผยให้เห็นดวงตาสีน้ำตาลอ่อน นาวามองรอบ ๆ อย่างสงสัย

เขาอยู่โรงพยาบาลเหรอ? น่าแปลกที่โดนชนเต็ม ๆ ขนาดนั้นเขากลับไม่รู้สึกเจ็บตรงไหนเลย

แกร๊ก

ประตูห้องเปิดออกพร้อมกับหนุ่มหน้าหล่อในชุดสูท อีกฝ่ายไม่พูดทักทาย หยิบซองบางอย่างวางไว้บนโต๊ะข้างเตียง

“ใบหย่าครับ หลังจากนี้คุณนาวาและเจ้านายไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว ขอให้โชคดีครับ” ว่าจบก็เดินออกไป ทิ้งให้นาวาได้แต่งง

เดี๋ยวนะ!? หย่า! ไม่ทราบว่าเขาไปแต่งงานตอนไหน

นาวาลงจากเตียงและเดินไปเข้าห้องน้ำ ก่อนจะแปลกใจเพราะร่างกายเขาปกติดี แต่สีผมของเขาแปลกไป มันเป็นสีชมพูอ่อน ใบหน้าเหมือนเขาแบบเป๊ะ ๆ ส่วนสูงพอ ๆ กัน แต่ร่างนี้ขาวกว่าเล็กน้อยเหมือนพวกคุณหนูไม่เคยทำงาน

มือขาวถกขากางเกงตัวเองขึ้น ก้มมองไปที่ขาอ่อนด้านในใกล้จุดอันตราย

ขี้แมลงวัน! มีขี้แมลงวันตำแหน่งเดียวกันกับเขา! เขาจำมันได้ดี เพราะก่อนหน้านี้เขาเคยไปหาหมอดู หมอดูบอกว่าเป็นขี้แมลงวันดี มันจะดึงดูดให้ผัวรักผัวหลง

แหม่ ตอนแรกเขาก็ดีใจ หวังว่าจะกลายเป็นหนูตกถังข้าวสารสักวันหนึ่ง กลายเป็นว่าเขาโสดแบบยาว ๆ จนรถชนตาย แถมตื่นมาในร่างของใครบางคนที่ถูกหย่าแบบงง ๆ

“เฮ้อ นาวากับนาวา ชื่อเหมือนหน้าก็เหมือน” นาวากลับไปนั่งบนเตียง พยายามทบทวนความทรงจำของร่างนี้ ร่างนี้ชื่อนาวา แต่งงานกับใครบางคนตอนอายุ 17 แต่เขากลับนึกหน้าของคนคนนั้นไม่ออกเลย แต่ก็ช่างมันเถอะ มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่ทิ้งคนสวย ๆ แบบนี้ได้ลงคอ

ที่นี่คืออนาคตอันไกลโพ้นหลายหมื่นปี เทคโนโลยีพัฒนาจนถึงขีดสุด โลกไม่ใช่แค่โลกอย่างเดียว มีดวงดาวมากมาย มีการเดินทางระหว่างดวงดาวและกาแล็กซี จักรวาลอันกว้างใหญ่ดูน่าทึ่งสุด ๆ

ตอนแรกนาวาอยู่กับปู่ ปู่ของเขาเป็นอดีตจอมพลเมื่อสองร้อยกว่าปีที่แล้ว ไม่ต้องเดาเลยว่านาวาโตมาอย่างคุณชายจริง ๆ หลังจากปู่ตายเขาก็ได้เปิดพินัยกรรม กลายเป็นว่าพินัยกรรมคือการแต่งงาน มันเป็นคำสัญญาระหว่างปู่กับเพื่อนสนิท

นาวาพอเดาออกแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น คนสองคนที่แต่งงานกันโดยไม่ได้รักกัน ไม่แปลกที่สักวันจะเลิกกัน

หลังจากที่ผู้ชายคนนั้นกลับไปได้ไม่นานก็มีหมอเข้ามาดูอาการ สุดท้ายเขาก็ออกจากโรงพยาบาลเรียบร้อย นาวาเบิกตากว้างอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นรถที่บินเหนือพื้นถนน นอกจากนี้ยังมีรถที่บินสูงขึ้นไปอีก

แม่เจ้า ไซไฟสุด ๆ!

“แม่ฮะ ทำไมพี่คนนั้นทำหน้าแบบนั้น” เด็กน้อยหันไปถามแม่ด้วยความแปลกใจ ระหว่างรอรถก็เห็นพี่ชายตัวเล็กทำท่าแปลก ๆ เหมือนตื่นเต้นกับอะไรบางอย่าง

“จุจุลูก บางทีพี่เขาอาจจะป่วย” ว่าแล้วสองแม่ลูกก็จูงมือกันขึ้นรถที่จอดรับ นาวามองซ้ายมองขวา สุดท้ายเขาก็ขึ้นรถอีกคันที่เพิ่งมาจอด ด้านในไร้คนขับ แค่พูดว่าจะไปที่ไหนแล้วมันก็จะมีภาพแผนที่ขึ้น และให้ยืนยันว่าใช่ตรงนี้ไหม หลังจากนั้นรถสุดเท่ก็เคลื่อนที่ไปอย่างรวดเร็ว

ในความทรงจำ คุณปู่ของนาวาใจดีมาก ๆ ท่านชอบเล่าเรื่องมากมายระหว่างออกรบให้ฟัง บอกว่าเซิร์กหน้าตาเป็นแบบไหน ดุร้ายขนาดไหน เล่าถึงสัตว์แปลก ๆ ที่เจอ นาวาชอบฟังมาก แม้จะโตแล้วก็ยังขอให้ปู่เล่าให้ฟังตลอด

ใช้เวลาพักใหญ่เขาก็มาถึงบ้าน จะเรียกว่าบ้านคงน้อยไป ต้องเรียกคฤหาสน์มากกว่า มันหรูหราและกว้างใหญ่ นาวาจ่ายเงินด้วยสร้อยข้อมือ หลังจากนั้นก็ลงจากรถ สร้อยข้อมือมันทำหน้าที่เหมือนโทรศัพท์ พอกด มันก็จะฉายภาพขึ้น เป็นอุปกรณ์ที่ต้องมีทุกคน ราคาขึ้นอยู่กับความสวยงามและคุณภาพ ถ้าคนฐานะธรรมดาจะเป็นแค่สายรัดข้อมือเรียบ ๆ แต่ของนาวาเป็นสร้อยข้อมือมีเพชรประดับ บ่งบอกว่าปู่เปย์หลานเก่งขนาดไหน

“ยินดีต้อนรับคุณหนูนาวา ตรวจสอบแล้ว สามารถเข้าไปได้เลย”

เมื่อนาวาเดินมาอยู่ที่หน้าประตูก็มีเสียงดังพร้อมกับประตูที่เปิดออก แม้จะงง ๆ แต่นาวาก็เดินเข้าไปด้วยความสงสัย เขามาตัวเปล่า นอกจากซองใบหย่าและเสื้อผ้า เขาก็ไม่มีอะไรแล้ว

“สวัสดี ยินดีต้อนรับเข้าสู่คฤหาสน์ของอดีตท่านจอมพลกราแดน”

“สวัสดี” นาวาทักกลับ ตรงหน้าเขาคือร่างอ้วน ๆ ของสัตว์แปลกตา มันมีขนสีขาวปุกปุย ดวงตาสีแดงแทบจะกลืนหายเข้าไปในขน ปีกเหมือนนกเล็ก ๆ สีขาวทำให้ยิ่งดูน่ารักเพิ่มเข้าไปอีก

“จะพานาวาไปที่ห้องนอนนะ” ก้อนขนบินเข้ามาหาอย่างออดอ้อน ทำให้ใจของนาวาเหลวเป็นน้ำ ตามความทรงจำเจ้าก้อนขนมีชื่อว่าเมบี ปู่ให้เป็นของขวัญวันเกิดครบ 10 ปี จนกลายเป็นเพื่อนเล่นกับนาวาตั้งแต่เด็ก ๆ

“เมบีเหงาไหม อยู่คนเดียว” นาวาถามขึ้นพร้อมกับลูบขนนุ่ม ๆ

“ไม่เหงา เมบีทำงานบ้าน ถ้าเบื่อเมบีก็ไปเที่ยว”

“เมบีเก่งจังเลยน้า” เมื่อได้คำชม เจ้าก้อนขนก็แสดงท่าทีมีความสุข หลังจากเดินมาไม่นานก็ถึงห้องนอนกว้างใหญ่ตกแต่งอย่างเรียบหรู นาวาเบิกตากว้างกับความอลังการ เจ้าตัวทิ้งตัวนั่งบนเตียงขนาดใหญ่ มันนิ่มจนเหมือนถูกดูดลงไป

“สวรรค์! นี่มันสวรรค์ชัด ๆ” นาวานอนเกลือกกลิ้งบนเตียง แม้จะหน้าตาเหมือนกัน แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือน เขาเป็นแค่เด็กกำพร้าธรรมดา แถมยังจนสุด ๆ แต่นาวามีคุณปู่สายเปย์แสนรวย

น่าเสียดายที่คุณปู่เสียไปแล้ว เขาเองก็อยากลองมีครอบครัวสักครั้งเหมือนกัน

เหมือนเมบีจะรู้ถึงคลื่นอารมณ์ของนาวาถึงได้เอาตัวเข้ามาถูไถอย่างออดอ้อน ทำให้ความเศร้าเมื่อครู่จางลง

“จะยังไงก็ช่าง ตอนนี้มีแกเป็นครอบครัวแล้วนี่” นาวายิ้ม จัดการฟัดเจ้าก้อนขนอย่างมันเขี้ยว

ดูเหมือนชีวิตใหม่ของเขาจะไม่ได้แย่อย่างที่คิด แม้จะตายเพราะเหตุผลบ้า ๆ แม้จะต้องอยู่คนเดียว แต่เขาก็ยังมีเจ้าก้อนขนเมบี และที่สำคัญ!

ตอนนี้เขาโคตรรวยเลย!!!

####

เปิดเรื่องใหม่แล้วววว เรื่องนี้รับประกันความแสบ แซ่บ ซน! พาน้องนาวามาเรียกความเอ็นดูจากแม่ๆ