When Our Hearts Decide

45 - Zia's Trick

“ALRIGHT! So our next game is Newspaper Dance!”

‘Darn it!’ lihim na lang siyang napapamura. Kung pwede lang siyang magback-out ginawa na niya. Kaso kapag ginawa niya iyon sigurado siyang mag-ngangangawa na naman itong artistahin niyang pamangkin.

“Yehey! Tita galingan mo ha?” excited na sabi ni Zharick habang inilalatag ang diyaryo sa harap nila.

Napakamot na lang siya sa sariling kilay. Mukhang mapapasubo yata siya nang wala sa oras.

Ilang sandali pa’y nagsimula na ang laro kaya naman ay wala siyang choice kundi ang panindigan ang kalokohang iyon. At some point ay hindi niya maiwasang matawa nang makita kung paano sumayaw si Zharick. Ang cute nitong tingnan. Maging ang ibang participants ay natatawa na rin sa mga moves nito. Paano kasi, mukha lang naman itong kumikendeng na bibe. Bagay na bagay pa naman ang tugtog na remix ng awiting Ang Tatlong Bibe sa sayaw nito.

“Zharick, nakakahiya, huwag mo naman masyadong ihataw beh,” natatawa at napapangiwing awat niya rito. Ngunit imbes na tumigil ay mas lalo lang nitong pinaghusayan ang pagkindeng. “Diosko po Zharick, huwag mong masyadong ikendeng. Mukha kang bibe.”

“The song is about bibe Tita. Dapat ganito rin sayaw mo Tita para pareho tayo.” Nagpatuloy ito sa pagkendeng.

‘Oh gosh! Mukhang maha-highblood ako dito.’

Isang katakot-takot na iling ang ginawa niya. “I can’t do that baby boy. Sige na, i-enjoy mo na lang.” Hahayaan na lang niya ito sa gusto nito. Gusto nitong magmukhang bibe, fine. Hindi na niya ito pipigilan. Huwag lang siya nitong idadamay sa kalokohan nito.

Nang tumigil ang tugtog ay mabilis silang tumuntong ni Zharick sa ibabaw ng newspaper. At halos ay pumalakpak sa matinding tuwa si Zharick nang hindi sila matanggal.

“Yehey! Hindi tayo natanggal Tita!”

Napabuga siya nang wala sa oras. Natural na hindi sila natanggal dahil kakasimula pa lang. Ewan lang niya kung matutuwa at makakapalakpak pa ito mamaya.

Nagpatuloy sila sa paglalaro. At wala siyang ibang ginawa kundi ang mapabunghalit ng tawa dahil kay Zharick. Puro kasi kalokohan ang alam nito. She’s enjoying the game because of him. Makalipas ang ilang sandali ay napangiwi siya nang makita ang newspaper. Halos ay isang paa na lang niya ang kasya doon.

‘Geez.. goodluck to me.’ Napabuntong-hininga siya at nakangiwing inilapag iyon sa semento. Wala siyang choice kundi ang buhatin si Zharick mamaya.

Nang masimulang tumugtog ay nagpatuloy sila sa pagsasayaw. Habang sumasayaw sila ay ini-explain niya kay Zharick ang gagawin nilang technique para hindi lumampas ang paa niya sa naka-fold na newspaper. Patango-tango naman ito sa mga sinasabi niya na hindi niya alam kung naintindihan nito. Nang tumigil ang tugtog ay mabilis niyang kinarga sa likod niya si Zharick nang matapos ay agad siyang tumuntong sa ibabaw ng newspaper.

“Tita, are you okay? Mabigat ba ako? Tita?” nag-aalalang tanong ni Zharick sa kanya at marahan siyang niyugyog sa balikat.

“Huwag mo akong guluhin Zharick!” saway niya rito at halos ay ramdam na niya ang paglabas ng mga pawis niya sa noo nang mapansing hindi na tama ang balanse nilang dalawa. Idagdag pang medyo may kabigatan kasi ito. Matangkad kasi ito sa edad nitong walo. Nanginginig na kasi ang mga tuhod niya kaya gumigewang-gewang na ang katawan niya.

“Tita!”

“Quiet! I can do this!” sinubukan niyang pigilan ang panginginig ng mga tuhod niya.

“Hey! All of you! Panalunin niyo kami! Dahil kung hindi, you can go home na!”

Napamaang siya sa isinigaw ni Zharick. Langya! At may panakot at pamba-blackmail pa talaga itong nalalaman para manalo sila sa larong iyon.

“Hey Zharick, enough, that’s bad!” natatawang saway niya rito.

Dahil sa isinigaw nito ay natigilan ang lahat ng participants at nawalan ng focus sa pagbalanse. Bago pa man makahuma ang mga ito ay nawalan na ng balanse ang karamihan. Halos ay pumalakpak naman sa matinding tuwa si Zharick sa nakitang pagkatalo ng iba. Napailing-iling na lang siya sa kalokohan ng pamangkin.

“He’s just kidding,” natatawang sabi niya sa ibang participants. Isang tawa lang din naman ang isinasagot ng mga ito sa kanya habang napapatango. It seems like it’s just nothing to them. Yung mga bata nga lang na participants ang hindi makatanggap ng pagkatalo dahil nakasimangot ang mga iyon na umalis at nagtungo sa kani-kanilang upuan.

“That’s cheating Zharick! How could you!” narinig niya ang magktol na sigaw ni Zia.

“That’s a trick Zia! Get used to it.” Natawa na lang sila ni Zharick sa pagmamaktol ng kapatid nito.

“Okay, so we only have 2 pairs left!” anunsiyo ng emcee.

Nang tuluyang makaalis ang mga natalong participants ay bahagya siyang natigilan nang mapag-alamang sila na lang nina Rayven ang natitira.

‘Tsk! Kung minamalas nga naman.’

“May I ask the two remaining teams na magtabi kayo sa gitna,” pakiusap ng emcee.

Ayaw niya sanang tumabi kina Rayven but it seems like she doesn’t have a choice. Napabuga na lang siya at pumwesto sila sa pinakagitnang bahagi ng malawak na bakuran.

“So sino kaya sa dalawang team ang mananalo? Is it Zia’s team? Or is it Zharick’s team.”

Nagkanya-kanyang sigaw ang mga manunuod. Some of them are shouting and cheering for Zia’s team, while others are cheering for them.

Napapailing na lang siya. This game is too childish but she doesn’t have a choice but to do it until the end. Para kay Zharick.

“So, let’s find out who will gonna win this game. Music maestro!”

Ilang sandali pa’y muling umalingawngaw ang tugtog. Napapakamot na lang siyang sinabayan ang sayaw ni Zharick.

“Darn it! I hate this f*cking game.” Dinig na dinig niya ang nagmamarakulyong bulong ni Rayven. Halos ay hindi na maipinta ang mukha nito.

Lihim niyang sinulyapan ito at halos ay mapabunghalit na siya ng tawa nang makita ang itsura nito. Mukha lang naman itong nangingisay na manok. Mukhang narinig yata nito ang pagbunghalit niya ng tawa dahil nilingon siya nito. At bago pa man siya nito mahuling pinagtatawanan ito ay mabilis niyang inilipat ang tingin kay Zharick.

“Galing galing mong sumayaw baby ah,” tatawa-tawang sabi niya. Pero sa kaloob-looban niya’y si Rayven talaga ang pinagtatawanan niya. “Para kang nangingisay na manok,” tatawa-tawang bulong pa niya sa bata.

Nakangising nilinga siya ng bata. “No, I’m not. Si Tito Rayven ‘yon eh.”

“Ssshh! Huwag kang maingay. Baka marinig tayo,” tatawa-tawang saway niya rito. Sabay silang napasulyap kay Rayven na kasalukuyang nakatalikod sa kanila. Nang muli nilang makita ang signatured steps nito ay sabay silang napabunghalit ng tawa ni Zharick.

Nang tumigil ang tugtog ay mabilis niyang kinarga si Zharick sa likod at agad na tumuntong sa nakafold na diyaryo. Nanginginig man ang mga paa at tuhod ay pilit niyang binalanse ang sarili.

“Tita Sexy!” tawag ni Zia sa pansin niya.

“Don’t listen to her Tita. She’s trying to trick you,” ani Zharick at agad na tinakpan ang dalawang tainga niya gamit ang mga maliliit na kamay nito.

Zharick’s right. Maybe Zia’s trying to do something. Maybe she’s trying to ruin her focus para mawalan siya ng balanse.

“Tita sexy, I love you daw sabi ni Tito Rayven!”

‘What the hell?! What was that for?’ Halos ay napamaang siya at natigilan sa isinigaw ng pamangkin. Pakiramdam niya’y gusto niyang maglahong parang bula nang marinig ang tilian at tuksuhan ng mga panauhin na tila kinikilig sa mga nangyayari.

“What the hell Zia?” awang ang mga labi at nanlalaki ang mga matang pinandilatan ni Rayven ang pilya nitong pamangkin na karga-karga nito. Ngising-ngisi at humahagikgik lang ang pilyang bata. Mukhang tuwang-tuwa pa yata ito sa mga nangyayari.

“Tss!” Zharick rolled his eyes. “Sorry to break it to you, but Tita Ganda loves Tito Jed.”

‘What the hell!’

Pakiramdam niya’y halos masiraan na siya ng ulo sa sagutan ng magkapatid. And before she could react, sabay silang nawalan ng balanse ni Rayven. Nawala sila sa pagkakatuntong sa newspaper.

“Thank you for your participation guys. But sorry to tell you, none of you win this game.”

_ _ _ _ _ _ _ _ _

“TITA! Tita!” tuwang-tuwang lumapit sa kanya si Zia sa kinaroroonan niyang table habang hatak hatak nito ang isang batang babae na sa hinuha niya ay kaedad nito.

Nang mga oras na iyon ay tapos na ang party para sa mga bata. And now, they are having their dinner.

“Yes baby girl?” nakangiting tanong niya at hinarap ang dalawa. Bahagyang kumunot ang noo niya nang mapansing tulalang nakatitig sa kanya ang batang babaeng kasama nito na tila ba hindi ito makapaniwala sa nakikita. Sa hinuha niya ay anak mayaman ang bata. Maliban sa elegante at pang-mayaman ang suot nitong dress at mga alahas ay lutang na lutang ang pagka-spanish blood nito sa kutis nito. “Hey, are you alright sweetie?” nagtatakang tanong niya rito. Tila noon lang ito natauhan. Kumukurap-kurap ito saka sunud-sunod na napatango.

“Tita Sexy, Abby said kilala ka niya.”

“Really?” nakangiti at tila naaamused na napatitig siya sa bata. How come na kilala siya ng batang ito to think ngayon lang naman niya ito nakita.

“I’ve watch the Midsummer Night’s Dream Musical in New York last week.”

“Oh, really?” hindi makapaniwalang tanong niya rito. Iyon kasi ang huling ginawa niyang Musical bago siya umuwi ng Pilipinas.

Tumango ito. “I am with my parents when I watched that musical. And honestly, my family respects and idolizes you. I’ve watched a lot of your musical plays. You’re a great and an excellent singer and a musician. I don’t expect to meet you here in person.” Tuwang-tuwang yumakap ito sa kanya. “I’m one of your avid fan Miss Camiella. And I wanted to become like you. I wanted to become a broadway star like you.”

Napangiti siya sa sinabi nito. Hindi niya maintindihan ngunit talagang natutuwa siya sa mga batang kagaya nito na may mga matatayog na pangarap pagdating sa mundo ng musika.

“One day, you’ll become like me. No, you’ll be greater than me. You’re going to be a big star in broadway.”

“Really?” nangingislap ang mga matang tanong nito.

“Yes sweetheart.” Nakangiting pinisil niya ang tungki ng ilong nito bagay na nagpangiti dito.

“Tita you didn’t told me you’re famous,” nakangusong sabat ni Zia.

“My identity is just a secret baby girl,” nakangiting bulong niya na ikinasimangot nito. Iilan lang kasi ang nakakakilala at nakakaalam na siya si Camiella pagdating sa broadway. Ayaw kasi niya ng magulong buhay kaya mas pinili niyang itago ang totoo niyang pangalan at katauhan. That’s why she make sure na tuwing sumasalang siya sa stage ay makapal ang make up niya with all the wigs to the point na ibang-iba na ang mukha niya in person and in stage. So, hindi na siya magtataka kung bakit kapag wala na siya sa stage ay hindi na siya mamukhaan ng iba. At kung meron mang makakilala sa kanya, maybe it’s because na-meet niya ang mga ito sa backstage sa mga times na wala na siyang make-up at natanggal na ang wig niya. And maybe that what happened kaya nakilala siya ng batang ito ngayon.

“I haven’t heard you sing and play musical instruments,” nakangusong napahalukipkip si Zia. Mukhang nagtatampo na ang loka-loka niyang pamangkin.

“Zia, your Tita is a broadway star! I’ve seen and watched her musical plays so many times. Remember the Little Mermaid Musical I was telling you before? My favorite one? She’s the main cast there. She’s Princess Ariel.”

“Tita!” naiiyak at tila inggit na inggit na napapadyak na ang pamangkin niya. “Sing for us please!”

Sinasabi na nga ba niya. Mukhang mapapasubo na naman siya nang wala sa oras. Lalo na at kinain na naman ng kainggitan ang magaling niyang pamangkin. Napakamot siya sa ulo.

“Ano na naman bang ipinagmamaktol mo r’yan?” nagtatakang sumingit sa usapan nila si Tita Tina.

“Si Tita! Ayaw kumanta sa birthday ni Zharick! Pero kapag sa broadway gustong-gusto niya.”

“Natural malaki ang bayad dun baby girl,” tatawa-tawang sagot niya na lalong ikinasimangot nito.

“How much did they pay you Tita?” maangas na sumabat sa usapan nila si Zharick. Nakabalik na pala ito sa table nila mula sa pakikipaglaro sa ibang bata.

“Wow, bakit babayaran niyo ako? Bakit? May pera na ba kayong dalawa?” Hindi niya maiwasan ang sariling matawa sa dalawang pamangkin. At some point ay naaamused at nagi-enjoy siyang asarin ang mga ito lalo na at paiyak na yung isa.

“Wala.”

“O wala naman pala eh.” Napailing-iling siya.

“Dad! Give me some money!” nakapamaywang na hinarap ni Zharick si Kuya Patrick na halos ay maibuga na ang iniinom na juice sa tinuran ng anak nito. Natawa naman ang matatanda sa mga nangyayari.

Mabuti na lang at wala si Rayven nang mga oras na iyon kundi sigurado siya, kontrabida na naman ang isang iyon. May tumawag kasi rito kaya umalis ito saglit. Sana nga ay huwag na itong bumalik. Panira kasi ng mood ang pagmumukha nito.

“Bakit? May ipinabulsa ka ba anak?” kunwari ay nagtatakang tanong ni Kuya Patrick. Mukhang nakiisa rin ito sa kanya para asarin ang mga anak nito. Tatawa-tawang nakamasid lang sa kanila ang mga matatanda. Mukhang enjoy an enjoy ang mga ito sa kalokohan nila.

“Wala, pero ako ang tagapagmana mo.”

“Bwahahahahaha!” Mabuti na lang at hindi siya umiinom ng juice nang mga oras na iyon kundi ay naibuga niya iyon nang hindi niya mapigilang mapahagalpak ng tawa. Nagpatuloy siya sa pagtawa habang sapo-sapo ang sariling tiyan. Maging ang mga matatandang kasama nila ay ganon din. Halos ay magkandaubo naman si Kuya Patrick matapos nitong maibuga ang iniinom na juice.

“Huwag ka nang magtaka anak kung bakit ganyan iyang anak mo, dahil ganyan na ganyan ka rin naman noong maliit ka pa.”

“You’re such a silly boy, hijo. Manang-mana ka sa pinagmanahan mo.”

“Mukhang nagkakasiyahan kayo rito ah.”

She secretly rolled her eyes when she heard Rayven’s voice. Dumating na naman ito. Pakiramdam niya’y sira na naman ang masaya at magandang mood niya dahil sa presensiya nito.

“Iyang mga pamangkin mo, ang daming kalokohan.”

“Tsss! Mana-mana lang iyan.”

“Tita sige na please!” bumaling sa kanya ang pansin ng dalawa niyang pamangkin. “Kumanta ka na please?”

“Okay fine, kakantahan kayo ng talented, maganda at sikat niyong Tita,” sumusukong sabi niya at pinisil ang pisngi ng mga ito.

“Yehey!” sabay na napapalakpak ang mga ito.

“Tss! Conceited!”

‘Conceited daw. Bakit masama bang magsabi ng totoo?’ She rolled her eyes. Hindi niya pinansin ang sinabi ni Rayven. Ayaw niyang tuluyang masira ang gabi at mood niya. Kaya mas mabuti siguro kung umalis na siya sa kinauupuan niya. Ayaw na niya itong makatabi. His presence is suffocating her.

Tinungo na niya ang mini-stage kung saan ay may mga musical instruments na ginamit sa pagtugtog ng isang banda kanina. Kinausap muna niya ang emcee at sinabi rito na nagrequest si Zharick na magperform siya sa stage. Napatango-tango naman ito.

“May I have your attention everyone!” excited na kinuha nito ang atensiyon ng lahat. Napatingin naman ang lahat dito. “Our birthday boy requested his beautiful and talented aunt to perform here on stage tonight. Without so much ado, please welcome, our own pride and our queen, Miss Sydney Camiella Rosales!”