"ไม่ใช่เรื่องดีหรือข้าไปที่ใดที่นั่นย่อมเบ่งบาน" เป็นอาเซี่ยนที่เลิกคิ้วถามแย้มยิ้มคำโอ้อวดของเขานั้นเป็นจริงจนฮวาเย่ห์หยวนไม่อาจคัดค้าน
ฮวาเย่ห์หยวนมองอาเซี่ยนดวงตากลมโตกลอกไปมาครุ่นคิดก่อนเอ่ยปากถาม
"ข้าขอถามตามตรงท่านกับจอมมารมีความสัมพันธ์อันใดกันแน่"
"เขาและข้าหรือ" ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มพร้อมบอกให้จื่อชิงออกไปดูต้นทาง
"ใช่น่ะสิ แม้แต่จื่อชิงก็รู้จักท่านและยังนอบน้อมต่อท่านอีกทั้งสถานที่แห่งนี้เป็นเขตหวงห้ามของจอมมารท่านก็สามารถเข้าออกได้อย่างง่ายดาย"
"จะบอกเย่ห์หยวนอย่างไรดีล่ะ เอาเป็นว่าเราเป็นคนคุ้นเคยที่เติบโตมาด้วยกันบังเอิญว่ามีความเห็นต่างจนเกลียดขี้หน้ากันเลยหลีกเลี่ยงที่จะพบหน้า คำอธิบายเท่านี้เพียงพอหรือไม่"
ฮวาเย่ห์หยวนยิ้มพยักหน้า นางจะคาดคั้นสิ่งใดได้อีกรู้เพียงเท่านี้ก็น่าจะเพียงพอแล้ว
พวกเขาไม่น่าจะใช่คู่รักกันหรอกนะอาเซี่ยนหล่อเหลาแสนดี ส่วนจอมมา
