ฮวาเย่ห์หยวนรอคอยจอมมารทั้งคืนด้วยความกระสับกระส่าย เขาทิ้งนางไว้ที่นี่จริงๆ จวบจนกระทั่งรุ่งเช้าเขาก็ไม่โผล่หน้ามา
มีเพียงสตรีหนึ่งนางที่เขาส่งมาเป็นคนรับใช้คอยดูแลนำอาภรณ์และอาหารมาให้ ฮวาเย่ห์หยวนแม้จะอยู่ในแดนมารก็ไม่กินเนื้ออาหารที่เขาให้คนนำมาให้เต็มไปด้วยเนื้อสัตว์นานาชนิด
ฮวาเย่หยวนเลือกที่จะกินเพียงข้าวเปล่าเท่านั้น
"เหตุใดนายหญิงจึงไม่กินอาหารเจ้าคะ"
"ข้าไม่กินเนื้อคราวหน้าขออาหารเจนะ"
คนรับใช้คนนี้รูปร่างอรชรมีนามว่าจื่อชิงเข้าลัทธิมารมาตั้งแต่เด็กแต่ไม่เคยออกจากแดนมารแม้แต่ครั้งเดียวนางจึงไร้เดียงสานัก
"หากไม่กินเนื้อจะบำรุงเลือดได้อย่างไรเจ้าคะเลือดของท่านใช้หล่อเลี้ยงดอกไม้สวรรค์นะเจ้าคะ บ่าวไม่ค่อยรู้เรื่องภายนอกแต่เรื่องอาหารบำรุงบ่าวเก่งยิ่งนัก"
"จื่อชิงข้ากินเจเจ้าไม่ต้องลำบากหรอกร่างกายข้าเคยชินกับอาหารเจมานานกว่าหมื่นปี อย่าทำให้ข้าต้องลำบากใจเลยนะ"
ฮวาเย่ห
