แอบกินเพื่อนน้องสาว

ตอนที่ 3/2 เจ็ดวันตามที่พูด

ปรี๊นนนน

เสียงบีบแตรดังยาวลั่นซอยไม่เกรงใจรถคันอื่นที่วิ่งตามมา มนสิชาถูกเสียงแตรรถทำให้สะดุ้งตกใจรีบหันกลับไปมองรถคันข้างหลัง รถเก๋งคันใหม่เอี่ยมสนนราคาอยู่ที่ห้าล้านขับมาจอดข้างๆ เธอ ดวงตาเรียวคมมองเข้าไปในรถเห็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่แต่งตัวเนี้ยบดูภูมิฐานมาดนักธุรกิจ แค่มองเสี้ยวหน้าคมคายด้านข้างยังรู้เลยว่าเขาหล่อมาก ริมฝีปากบางเฉียบเรียบตึงร้อนผ่าวเคยนาบลงบนผิวกายเธอ สร้างความวาบหวามรัญจวน

คิดไปถึงค่ำคืนที่เธอเสียตัวให้เขา ร่างกายกลับร้อนวูบวาบขึ้นมาเฉียบพลัน

หญิงสาวยกมือแตะแก้มกลับพบว่าหน้าเธอร้อนมาก ร้อนเหมือนถูกไฟลน!

ดวงตาสีนิลลึกล้ำอ่านยากลากมาสานสบกับนัยน์ตาสีน้ำตาลสั่นไหว ฝ่ายนั้นอึกอักขบเม้มริมฝีปากล่างด้วยความประหม่า พวงแก้มขึ้นสีแดงระเรื่อน่าบีบเล่น น่านฟ้าโน้มตัวข้ามฝั่งมาเปิดประตูใช้สายตาคมดุบังคับมนสิชาให้จำใจก้าวขึ้นรถมาอย่างเลือกไม่ได้ เพราะเขาไม่เปิดโอกาสให้เธอปฏิเสธว่าจะไปหรือไม่ไป

ทันทีที่ร่างบางหย่อนสะโพกลงบนเบาะนุ่ม ปิดประตูรถเรียบร้อยแล้ว รถเก๋งคันงามสีน้ำเงินเงาวับแล่นสู่ถนนใหญ่บนเส้นทางที่ตรงข้ามกับบ้านเธอ มนสิชาไม่รู้ว่าควรพูดอะไรกับน่านฟ้าถึงจะทำให้ใบหน้าเขากลับมามีรอยยิ้มอบอุ่นได้ เห็นเขาทำหน้าเย็นชาแล้วใจคอไม่ดีเลย

ตามพื้นนิสัยของเขาเป็นคนยิ้มยากแต่ไม่ถึงกับเย็นชาห่างเหิน ต่อหน้าเธอที่เป็นเพื่อนของน้องสาวเขามักมีรอยยิ้มเล็กๆ ให้เสมอ ยิ้มมุมปากชวนหวั่นไหว ชอบพูดในสิ่งที่ต้องการอย่างตรงไปตรงมาไม่อ้อมโลก ถึงทำให้คนฟังเกิดอาการทำตัวไม่ถูกอยู่เป็นประจำ

ชอบก็บอกว่าชอบ เกลียดก็บอกว่าเกลียด ไม่เคยใส่หน้ากากเข้าหาใคร

มนสิชากัดปากย่นคิ้วครุ่นคิดถึงปัญหาใหญ่ซึ่งจนปัญญาจะแก้ไข วันนั้นที่พี่น่านเดินตามเธอมาถึงห้องพักแล้วตำหนิเธออย่างร้ายกาจเรื่องการแต่งตัว ดวงตาแดงก่ำฉ่ำนิดๆ เหมือนคนเมาจ้องเขม็งไม่วางตา พอเธอเถียงกลับเขาถึงแสดงสีหน้าไม่พอใจ ก้มลงบดขยี้ริมฝีปากเธอตัดความรำคาญ จูบเร่าร้อนแสนเผด็จการวางอำนาจ เขาคุกคามเธอทุกทาง กระชากเธอให้ตกลงไปในกองเพลิงสิเน่หาหอมหวานรัญจวน

คืนนั้นพี่น่านรังแกเธอจนอ่อนเปลี้ยเพลียแรง สองขาสั่นระริกยกไม่ขึ้น จุดอ่อนไหวร้าวระบม แม้สามชั่วโมงนี้จะมีความสุขหลงมัวเมาไปกับรสตัณหาจนลืมความเจ็บในชั่วระยะเวลาหนึ่งก็ตามที

ปกติพี่น่านเป็นคนใจร้ายชอบทำตามใจตัวเองอย่างนี้เหรอ

ภายนอกที่แสนสุภาพให้เกียรติผู้หญิงกลับซ่อนตัวตนที่ร้ายกาจไว้ มีแค่ตอนที่อยู่บนเตียงด้วยกันเท่านั้นถึงจะเปิดเผยออกมา

จริงๆ สำหรับพวกเราเหมือนมีเส้นกั้นขีดแบ่งสถานะออกมาชัดเจน

เพื่อนของน้องสาว กับ พี่ชายของเพื่อน ความจริงไม่น่ามาข้องเกี่ยวกันได้

พี่น่านทำเหมือนหวงเธอที่แต่งตัวเซ็กซี่มาเที่ยวผับ แต่เมื่อก่อนเธอเคยแต่งตัวแบบนี้ไปเที่ยวบ้านเขา ตอนนั้นจัดงานปาร์ตี้ฉลองวันเกิดให้น้ำค้าง เธอจงใจใส่ชุดสายเดี่ยวคว้านลึกอวดเนินอกเล็กๆ ทรงสอบกระชับบั้นท้ายเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขา เขายังเมินเฉยพูดกับเธอไม่กี่ประโยคก็ไปนั่งคุยกับเพื่อน

เหตุการณ์ตอนนั้นกับตอนนี้ห่างกันแค่ปีเดียวเอง ทำไมการแสดงออกของเขาถึงกลับตาลปัตรอย่างนี้

มนสิชาหน้าบูดบึ้งยิ่งคิดยิ่งฟุ้งซ่าน ดวงหน้ารูปไข่ขาวเกลี้ยงเติมแต่งด้วยเครื่องสำอางไม่ให้หน้าโล่งจืดชืด คิ้วเรียวยาวสีน้ำตาลแดง เปลือกตาสีพีช แก้มปัดสีส้มอ่อนให้ดูมีสีสัน ริมฝีปากอิ่มเอิบฉ่ำวาวด้วยลิปมันเปลี่ยนสีอมส้ม ผมถักเปียใหญ่กางปลาด้านหลังลงมาถึงท้ายทอยแล้วมัดไว้ ที่เหลือปล่อยยาวถึงเอว ดัดลอนตรงปลายเล็กน้อย

ชายหนุ่มเบนสายตามองสาวน้อยหุ่นเพรียวบางในชุดนักศึกษา เมื่อก่อนเขามองเธอในฐานะเพื่อนของน้ำค้าง เธอเป็นเด็กสาวแรกรุ่นถึงไม่ได้คิดไปในเชิงชู้สาว เด็กมัธยมปลายก็ยังถือว่าเป็นเด็กที่ต้องมีผู้ปกครองคอยดูแลใกล้ชิด กระทั่งคืนวันนั้นที่ได้เห็นมิ้นท์แต่งชุดสีดำเซ็กซี่ ทรวดทรงองค์เอวโค้งเว้าเย้ายวนใจ ใบหน้าเพริศพริ้งสวยตราตรึง แค่เธอปรากฏตัวก็ดึงดูดสายตาคนทั้งผับให้ตกลงบนร่าง

น่านฟ้าเคยเห็นมนสิชาแต่งตัวเซ็กซี่มาสองสามครั้ง เพียงแต่ตอนนั้นเธออายุน้อยอยู่ เขาไม่ใช่พวกสนใจเด็กสาววัยขบเผาะที่ยังไม่พ้นสถานะผู้เยาว์ถึงมองข้ามเธอไป ตอนนี้ดูเหมือนอะไรๆ เปลี่ยนไป เธอเหมือนดอกกุหลาบแรกแย้มสีแดงสดดูร้อนแรงน่าปรารถนา เธอก้าวเข้าสู่วัยสาวเต็มโต ท้าทายให้ผู้ชายวัยคะนองอย่างเขาอยากก้าวไปทำให้แปดเปื้อนคาวโลกีย์

เขาขยับขาด้วยความอึดอัด อวัยวะเบื้องล่างที่อยู่ใต้กางเกงเรียกร้องให้ทำบางอย่างเพื่อปลดปล่อยมันจากความปวดร้าว เขาลุกตามเธอไปราวกับถูกแม่เหล็กดูด รัวเคาะประตูเรียกเธอให้เปิดอ้า เขาแทรกตัวเข้าไปในห้อง ผลักเธอถอยหลัง และปิดประตู

น่านฟ้าตำหนิมนสิชาด้วยคำพูดร้ายกาจ ยิ่งเธอเถียงเขายิ่งโมโหหลุดจากการควบคุมโดยสิ้นเชิง เขาจูบเธอรุนแรงเร่าร้อนราวกับจะลงโทษ ต่อมาล่อลวงเธอให้คล้อยตาม เมื่อเข้าไปขยี้กลีบกุหลาบแดงฉ่ำได้สำเร็จ เขาก็โยนทุกคำถามในหัวทิ้งไป แล้วเสพสุขร่วมรักกับเธออย่างลุ่มหลงเมามาย

ภายหลังเขามานั่งขบคิดว่า...ทำไมตอนนั้นต้องโกรธแล้วฉวยโอกาสรังแกเธอ ทำไมจะต้องครอบครองเธอจนฝ่าปราการด่านสุดท้ายจนเธอตกเป็นผู้หญิงของเขาโดยสมบูรณ์

เขาเป็นพี่ชายที่มีน้องสาวคนเดียวถึงรักและทะนุถนอมราวกับไข่ในหิน ถ้ามีผู้ชายสักคนจะมารังแกน้ำค้าง เขาจะไม่ปล่อยให้มันได้มีโอกาสแก้ตัว ต้องชกมันหลายๆ หมัดให้หายแค้นที่มาทำร้ายน้องสาวเขาลงคอ

แต่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าเขาจะเป็นฝ่ายไปรังแกน้องสาวคนอื่น ตอนนี้เขาถึงรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบดูแลมิ้นท์ด้วยเช่นกัน

น่านฟ้าวนรถเข้าไปจอดในตึกดับเครื่อง มือหนาจับจูงมือคนนั่งเกร็งให้เดินเข้าไปในลิฟต์ กวาดสายตาคมกริบมองใบหน้ากระจ่างใสบึ้งตึงเหมือนถูกบังคับให้มา เขากลั้วหัวเราะก้มหน้าไปจูบมุมปากคว่ำลงของเพื่อนน้องสาว โอบอุ้มเธอด้วยแขนข้างเดียวให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกัน ประกบริมฝีปากขยี้กลีบปากบอบบางหวานละมุน รสสัมผัสแผ่ซ่านหวานฉ่ำชวนละลายเชื้อเชิญในรุกล้ำเข้าไปตักตวงดื่มกินอย่างเอาแต่ใจ

มนสิชาทั้งผลักทั้งดันตัวน่านฟ้าออก เธอตกใจหน้าซีดแล้วเปลี่ยนเป็นแดงก่ำด้วยความเขินอายระคนโกรธ ริมฝีปากร้อนรุ่มดุจเปลวไฟบดเบียดขบเม้มริมฝีปากนุ่มของเธอ ดุนลิ้นดันให้เผยอปากแล้วแทรกลิ้นร้ายกาจบุกรุกเข้ามากวาดต้อนไปทั่ว ควานหาความหวานอย่างตะกละหิวกระหาย อุ้งมือหยาบกระด้างเคล้นคลึงทรวงอกข้างซ้าย บีบขยำเต็มแรงราวกับอัดอั้นมานานถึงไม่ออมกำลังจนเธอรู้สึกเจ็บ

“อื้ออ!!”

มนสิชาครางอู้อี้ประท้วงการกระทำจาบจ้วงหยาบคายของร่างสูง พี่น่านเริ่มบดเอวพาท่อนลำที่โป่งพองดันหัวซิปมาเสียดสีกับเนินเนื้อสาว ปลุกปั่นก่อกวนเธอจนตื่นตระหนกวาบหวิวในทรวงอก เสียววูบฉ่ำเยิ้มตรงซอกขา แม้จะมีกางเกงกับกระโปรงกางกั้นไว้ก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น

ในลิฟต์ไม่มีกล้องวงจรปิดเขาถึงทำตัวเหมือนหนุ่มใจร้อนที่รอคอยจะเสพสมกับเธอไม่ไหวแล้ว

ร่างอวบอัดแอ่นสะโพกติดกับผนังลิฟต์กระตุกเกร็งสั่นเสียว น้ำหวานซึมผ่านแพนตี้จนเปียกชุ่ม ประจวบเหมาะกับที่ประตูลิฟต์เปิด น่านฟ้าถอยหลังปล่อยตัวสาวน้อยหน้าแดงลงยืนกับพื้น ก่อนจะช้อนร่างบางขึ้นอุ้มในวงแขนก้าวขาไปตามทางเดินเล็กแคบของชั้นยี่สิบเจ็ด มนสิชาหยิบคีย์การ์ดจากในกระเป๋าเสื้อเชิ้ตช่วยเขาเปิดประตู

“พี่น่านไม่รังแกมิ้นท์ได้ไหมคะ”

“มิ้นท์ทั้งเปียกทั้งแฉะจะอดทนไม่ให้พี่ทำรักได้แน่เหรอ” เขาย้อนถามเสียงทุ้มนุ่มอ่อนโยน หากแต่แววตาร้อนแรงดุจหมาป่าจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคมสวยซึ่งฉายแววร้อนรนใจ

หน้าอกเธอดันเสื้อเชิ้ตสีขาวนูนเด่นน่าขบกัด ลมหายใจติดขัดพยายามระงับความรู้สึกไว้ เธอหวังจะซ่อนความต้องการของตัวเอง แต่ยิ่งซ่อนยิ่งเผยชัด เขานั่งลงบนโซฟายกเอวบางขึ้นหมุนตัวมนสิชาให้หันมานั่งคร่อมตัก

“พี่ให้น้องมิ้นท์พักยาวตั้งหลายวัน ระหว่างนั้นพี่ยอมทนอัดอั้นเก็บกดความรู้สึกที่อยากจะบุกไปมหา’ลัย แล้วกระชากตัวมิ้นท์ไปกดไว้กับกำแพง ฉีกทึ้งเสื้อผ้า และร่วมรักให้หนำใจ”

“พะ...พี่น่าน”

“พี่คิดถึงมิ้นท์ น้องมิ้นท์ยอมให้พี่เข้าไปได้ไหมคะ คนเก่งให้พี่กลืนกินได้ไหม” น้ำเสียงทุ้มนุ่มเว้าวอนอย่างนุ่มนวล เสียงนั้นราวกับมนต์สะกดที่เกลี่ยกล่อมให้หญิงสาวพยักหน้าลงโดยไม่รู้ตัว

เสี้ยววินาทีที่ได้รับอนุญาต น่านฟ้าราวกับเปลี่ยนไปเป็นอีกคนหนึ่ง ผู้ชายใจร้อนที่ไม่แม้แต่จะเสียเวลาถอดกระโปรงของเรือนร่างอวบอิ่มออก มือหยาบกร้านสากระคายลูบไล้ท่อนขาขาวเนียนค่อยๆ ลากขึ้นสูงพร้อมดันชายกระโปรงจนเผยโหนกอูมซึ่งปิดทับด้วยแพนตี้สีชมพูลายผีเสื้อ ตรงกลางเปื้อนรอยน้ำเป็นดวงใหญ่ เพียงแค่ได้เห็นลำคอของชายหนุ่มก็แห้งผาก เขาเกี่ยวแพนตี้แหวกออกไปด้านข้างมองตาน้ำพุผุดซึมไม่ขาดสาย