When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Marin.. Aklımdaki onca düşünceden sonra nihayet uykuya dalmıştım,odanın kapı kolunu açmak için zorlanmaya başladığında çıkan ses kulaklarıma ilişti,derin uykumdan korkuyla nasıl uyandığımı bilemedim,o sapık adamın odaya tekrar gelme düşüncesi bile aklımı kaçırmama sebep olacak kadar kötüydü. Yatağımdan fırlayıp kenardaki duran vazoyu elime aldım her ihtimale karşı kendimi korumak ićin gerekirse gelen kişinin canını bile yakacaktım artık,kapıya doğru adımlamaya başladığımda kapı aniden açıldı,kapıdan sallanarak giren Musab ağa'yı görünce rahatca derin bir nefes almıştım ama karşımdaki adam odanın karanlığında gözlerini kayıtsızca üzerime dikmiş öylece bakıyordu. "Musab ağa!Ne işin var senin bu vakitte benim odamda"dedim elimdeki vazoyu yerine bırakarak. Korkum hala geçmezken Musab ağa d