อย่าบอกนะว่านังนี้เป็น ‘แฟนเก่า’ ของธาวิน!
“พนักงานในไร่น่ะครับ น้องทับทิมอย่าสนใจเลย นี่ก็เลยเที่ยงมานานแล้วเชิญกินข้าวมื้อเที่ยงกับพี่นะครับ”
เขาเอ่ยพร้อมผายมือเชิญชวนคุณครูสาว
“ขอบคุณค่ะทับทิมกำลังหิวพอดี”
ทับทิมก้าวเท้าเข้ามาจับแขนกำยำเดินเคียงคู่เขาไปยังห้องอาหาร แสร้งชวนคุยต่างๆ นานาไม่ให้เขาบ่ายเบี่ยงไปทางไหน อนึ่งทับทิมจงใจแสดงความเป็นเจ้าของให้นังผู้หญิงคนนั้นได้เห็นว่าธาวินเป็นของหล่อน ของหล่อนแค่คนเดียวเท่านั้น!
ตลอดการกินอาหารกษมานั่งเงียบไม่ปริปากพูดอะไร ก้มหน้าก้มตากินพยายามไม่สนใจใครจะอี๋อ๋อกัน แต่ก็อดเจ็บแปลบในหัวใจไม่ได้เพราะหล่อนได้ยินชัดเจนทุกบทสนทนา พยายามอดกลั้นปลอบใจตัวเองไม่ให้น้ำตาหลั่งลงมาให้ใครเขาสมเพช
หลังรับประทานอาหารเที่ยงอิ่มกษมาช่วยป้าเนียนเก็บอาหารเข้าไปในห้องครัว ขอร้องป้าเนียนให้ช่วยกลับไปหยิบเสื้อผ้ามาให้ตนเองสวมใส่เพื่อกลับบ้านพักคนงาน
หล่อนไม่
