ทันทีที่ได้สติการะเกดก็ผลักแผงอกกว้างอย่างโมโห ดวงตาถลึงมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างกราดเกรี้ยว โกรธจนพูดไม่ออก ไม่เคยคิดเลยว่าจะถูกผู้ชายแปลกหน้าจูบต่อหน้าสาธารณชน สองมือเล็กกำแน่นเงยหน้ามองใบหน้าหล่อคมเข้มด้วยความเกลียดชัง “คุณกล้าดียังไงมาจูบฉัน” น้ำเสียงและท่าทางเกรี้ยวกราดของการะเกดทำให้ชีคหนุ่มอารมณ์ดีขึ้นอีกหน่อย สายพระเนตรทอดมองดวงหน้าสวยหวานแดงก่ำอย่างสบายพระทัย เรียวโอษฐ์ยกแย้มแต้มตรงมุมโอษฐ์ รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเมื่อได้สัมผัสปากอิ่มน่าจูบของการะเกด “กล้าไม่กล้า...ผมก็จูบคุณไปแล้ว จำไว้นะลูกเกด อย่าทำกิริยาเย็นชา ไม่สนใจผมอีก” “ผู้ชายอย่างคุณมันแย่ที่สุดเลย” “ไม่เห็นจะแย่ตรงไหน ในเมื่อผมทั้งหล่อ ทั้งรวยและน่ารักซะขนาดนี้ ใครๆ ต่างก็ตกหลุมรักผมทั้งนั้น บางทีคุณอาจจะตกหลุมรักผมแล้วก็ได้ ใครจะไปรู้” ชีคหนุ่มรับสั่งออกมาอย่างอารมณ์ดี “ไอ้คนหลงตัวเอง!” การะเกดพึมพำเสียงเข