บทที่3 ทดลองงานNC [ดุเดือดมาก]
1154 Words
บทที่3
ทดลองงานNC [ดุเดือดมาก]
วันต่อมา
วันนี้ฉันมีเรียนช่วงเช้าจึงต้องใส่ชุดนักศึกษาไปเรียนและคงต้องเลยไปโรงแรมเลย โชคดีที่มีนามันขับรถมาส่งมันสอนฉันทุกอย่างให้ฉันรู้จักปรนนิบัติเอาใจรู้จักใช้ปาก
“ใช้ปากยังไงใช้ปากอมไอ้จ้อนเหรอมึง”
“เรียกซะน่ารักเลยอีห่า นั่นแหละใช้ปากทำเหมือนมึงกินไอติม ใช้ลิ้นเลียวนๆ เน้นๆ ตรงหัว ซี๊ดดดพูดแล้วขึ้นกูไปหาผัวดีกว่า”
“มึงนี่เนอะ ไปๆ กูเข้าไปข้างในดีกว่าจะบ่ายโมงแล้ว”
เพียงแค่ขาฉันก้าวเข้ามาในโรงแรมเมธานนท์พนักงานผู้ชายก็แทบจะกระโดดพุ่งหลาวเข้ามาหาฉันเลย
“สวัสดีครับนี่ครับคีย์การ์ดของคุณ ขึ้นไปชั้น27ห้อง307นะครับ”
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ” นี่เขารู้กันขนาดนี้เลยเหรอ อยากรู้จังว่าไอ้คุณPหน้าตาจะเป็นยังไง อาจจะแก่คราวพ่อก็ได้ หึยย แต่ไม่เป็นไรยอมเสียความบริสุทธิ์เพื่อแลกเงินยังไงก็คุ้ม อย่างน้อยได้เงินแล้วก็จบๆ กันไป ถ้างานดีลีลาเด็ดอยากเลี้ยงดูฉัน ฉันก็ไม่ขัด ฉันไม่ใช่แม่ที่ไม่เคยเรียกร้องอะไร คอยดูเถอะอีฮารุจะปอกลอกให้หมดตัวเลย
ติ๊งค์! เสียงประตูลิฟต์เปิดออกฉันก็เดินก้าวขาออกมาในชุดนักศึกษา หน้าผมฉันเช็กมาแล้วเจิดจรัสไม่มีใครเกิน ถึงห้อง307ฉันก็แต่คีย์การ์ดแล้วเปิดประตูเข้าไป ในห้องหรูหราหมาเห่าใช้ได้มีไวน์ด้วยเหรอ อืมมม เปิดแอร์ไว้ให้แล้วด้วย
แกร๊ก! เสียงประตูเปิดเข้ามาทำให้ฉันหันขวับไปมอง คุณพระ!! สวีข่าย เอ๊ยยไม่ใช่คุณปกป้องนี่ เดี๋ยวนะคุณ Pคือคุณปกป้องเหรอเนี้ย!
“ตกใจอะไร-_-” หน้าเขาคือนิ่งมากนิ่งสุดๆ
“คุณคือคนเมื่อวานนี่คะ” อย่าด่าว่าฉันมารยานะพวกเธอเพราะนี่มันแค่เศษหนึ่งส่วนสี่เท่านั้น
“ใช่ เมื่อวานแค่จะทดสอบว่าคุณเป็นผู้หญิงใจง่ายหรือเปล่า”
นั่นไงแทงหวยไม่ถูกแบบนี้วะ ฉันพยายามทำหน้าเศร้าดวงตาก้มต่ำลงจนคุณปกป้องเดินล้วงกระเป๋ามายืนอยู่ตรงหน้าฉัน
“ผมชื่อปกป้องนะ ว่าแต่ทำไมถึงเข้าร่วมประมูล”
“คือ...ที่บ้านของฉันมีปัญหาค่ะ ฉันเรียนใกล้จบแล้วต้องใช้เงินจบไปก็อยากเปิดร้านให้แม่ แม่ฉันทำอาหารอร่อยมาก”
“งั้นเหรอ” สายตาโคตรอ่านกินเลยเขามองฉันแทบจะทะลุชุดนักศึกษาอยู่แล้ว แต่ไม่เป็นไรครั้งแรกโดนของพรีเมี่ยมขนาดนี้ไม่เสียชาติเกิดแล้วฮารุเอ๊ย
“ค่ะ”
ฉันนั่งลงที่ขอบเตียงมองตามแผ่นหลังของเขาที่กำลังเดินไปเปิดขวดไวน์แล้วเทใส่แก้วสองใบ น้อยจังเต็มแก้วเลยได้ไหมคะ^^
“ขอบคุณค่ะ”
ฉันค่อยๆ แกว่งช้าๆ สายตาเหมือนคนไม่คุ้นชินจนจังหวะที่คุณปกป้องหันไปด้านหลังเพื่อหยิบโทรศัพท์วางไว้บนโต๊ะ ฉันก็สาดไวน์แดงราคาแพงเข้าปากทีเดียวหมด บอกเลยว่าไม่พอขออีกได้ไหมคะ
“ดื่มเก่งนะ”
“ปกติไม่ดื่มค่ะ ฉันดื่มเพื่อย้อมใจเฉยๆ”
ชายหนุ่มเดินมายืนอยู่เบื้องหน้าของฮารุมือหนาจับปลายคางเพื่อให้เธอเงยหน้าขึ้น แววตาของฮารุดูตื่นเต้นสั่นไหว นิ้วโป้งเขี่ยที่ริมฝีปากเบาๆ
“กลัวเหรอ” น้ำเสียงที่แหบพร่ามันทำให้ฉันตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก เขาลูบแก้มฉันเบาๆ มือเขานุ่มและอุ่นมากๆ กลิ่นดีชะมัดเหมือนเขาฉีดน้ำหอมที่ข้อมือด้วย โคตรมีเสน่ห์เลย
“ค่ะ ครั้งแรกของฉัน...”
“ฮารุคุณเป็นผู้หญิงน่ารักนะ แต่ไม่รู้ว่าคุณจะตอบแทนให้สมกับราคาที่ผมเสียไปหรือเปล่า ปกติผมกินแล้วจะทิ้ง ถ้าดีก็มีครั้งต่อไป”
“สอนฉันสิคะ อยากให้ฉันตอบแทนคุณยังไงคุณก็สอนฉันแบบนั้น ฉันสัญญาว่าจะทำให้คุณไม่เสียดายเงินสิบล้านที่ออกจากกระเป๋าไปเลย” ฉันยิ้มให้เขาเบาๆ เหมือนเด็กไร้เดียงสาแม้ในใจของฉันมันจะแก้ผ้ารอแล้วก็ตาม
ทันทีที่เขาดันร่างของฉันให้นอนราบไปกับเตียงคุณปกป้องเขาก็รีบตามมาประกบจูบฉันอย่างแผ่วเบาฉันผู้แก่นกะโหลกแต่ไม่เคยผ่านมือชายใด พอถูกเขารุกจนฉันจับทางได้ฉันก็จบตอบเขาบ้าง สอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากเขาจนถูกเขาดูดเบาๆ
"อือ..” เสียงครางของฉันมันเหมือนไปกระตุ้นคุณปกป้องเพราะเขาเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่องๆ มือนึงพยายามถอดเสื้อเชิ้ตของตัวเองฉันเลยต้องช่วยเขาถอดจนเห็นแผงอกที่โอ๊ยยย ขาวมากก
ชุดนักศึกษาของฉันถูกเขาถอดออกอย่างวดเร็ว คุณปกป้องเขากระหายเกินเบอร์มาก เขาบีบเคล้นทุกส่วนจนฉันแทบจะขาดใจตายอยู่แล้ว
“อ๊า....”
“คุณปกป้องคะ ฉันเสียว”
“เธอได้เสียวกว่านี้แน่ อืออ ตัวเธอหอมจังวะ”
ร่างกายฉันถูกเขาหอมไปทั้งตัวจนขนแขนฉันลุกซู่ บ้าจริงรู้สึกดีเป็นบ้าเลย สองขาถูกเขาจับอ้าออกนิ้วชี้ของเขาเริ่มเขี่ยปุ่มกระสันจนฉันกัดปากครางกระเส่า
“อร๊ายย คุณปกป้องขา...อืออ”
“แม่งน่าเอาฉิบ!” เสียงสบถดังขึ้นจากนั้นเขาก็เลื่อนใบหน้าลงไปดูดน้ำใสๆ ที่เปียกชุ่มฉ่ำจนยืดติดปาก เห็นแล้วมันโคตรได้อารมณ์จริงๆ
“อืออ อ๊ะ!”
“ไม่ไหวแล้วทนหน่อยนะ” น้ำเสียงแหบพร่าของเขามันเซ็กซี่จังเลย ฉันเกร็งตัวเองทันทีเมื่อลำเขื่องขนาดใหญ่จ่อเข้าปากถ้ำ มันใหญ่มากข้อมือฉันดูเล็กไปเลย
“อย่าเกร็ง ซู่วว ไม่ต้องกลัวผมจะทำเบาๆ”
สวบ!!
“กรี๊ดดดดด!! เจ็บ!!”
“อ๊า!! โคตรดีเลยฮารุ อืออ แน่นมาก”
“ฮืออ” ไอ้บ้าเจ็บจะตายอยู่แล้ว ฉันมองเขาด้วยสายตาที่เคล้าไปด้วยน้ำตาตอนนี้เขากำลังโน้มตัวลงมาจูบปากเช็ดน้ำตาให้ฉัน
“ดีขึ้นไหม..อืออ”
ฉันตอบไม่ได้แล้วได้แต่พยักหน้าให้เขารับรู้ เอวหนาจึงเริ่มสาวเร็วขึ้นเลยๆ จนฉันครางกระเส่าแข่งกับเสียงของเขา
ชาตินี้ไม่เสียชาติเกิดแล้วแม่....
เอวเขาดีเหลือเกิน....
ปึก! ปึก! ปึก! เสียงกระแทกมันทำให้ความหื่นของฉันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เขาเองก็เช่นกัน
“ตอดเก่งขนาดนี้เดี๋ยวได้เจอของจริง นี่มันพึ่งอยู่ในช่วงทดลองงาน”
ฉันอยากตอบเขาว่ามาเถอะจะทดลองงาน ปฏิบัติจริงฉันก็พร้อม
- Writer
