“ขอทำบ้าง...ได้ไหม” เสียงทุ้มกระซิบแผ่วราวกับคนละเมอ ดังอยู่ข้างหูจนน่านนรีแอบยืนตัวแข็งไปเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายเพราะความใกล้ชิดแบบนี้ก็เคยทำออกจะบ่อยไปกับพี่ ๆ ทั้งสามคน
จะด้วยความรู้สึกอะไรก็ตามแต่ อัลเฟรโดรก็สุดจะหาเหตุผลให้กับตัวเองได้ ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดคือได้อยู่ใกล้ ๆ กับกลิ่นหอมละมุนกำซาบซ่านที่มันวิ่งมากระแทกความรู้สึกบางอย่างในร่างกายให้ลุกเพลิดอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน
ฝ่ามือหนาข้างขวายื่นออกไปตรงหน้าช้า ๆ แล้ววางทาบไปบนมือบางที่กำด้ามตะหลิวอย่างนุ่มนวล
“อุ้ย...เจ้านายจะทำอะไรคะ” น่านนรีผวาอย่างตกใจเมื่อรู้สึกถึงฝ่ามือใหญ่ที่กอบกุมลงมาบนมือบางของตนอย่างไม่ทันตั้งตัว
“อยากลอง...ทำ!” อัลเฟรโดรส่งเสียงเน้นคำด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ จนคิ้วเรียวของร่างบางขมวดเข้าหากันเล็กน้อย อีกทั้งยังก้มลงมาใกล้กับใบหน้าของภรรยาป้ายแดงจนน่านนรีเผลอเอนตัวออกมาด้านข้าง
