บทที่ 7 เข้าใกล้...ช่างบังเอิญ3

1465 Words

“ขอบคุณนะพี่ชัย” น่านนรียกมือไหว้ขอบคุณบุญชัย ชายหนุ่มร่างผอมสูง ผิวคล้ำ ซึ่งเป็นผู้ช่วยของภาทิศ มีหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยของสถานบันเทิงแห่งนี้รวมทั้งพนักงานทุกคนของที่นี่ด้วย และด้วยความที่บุญชัยไม่มีครอบครัว ภาทิศเลยให้พักที่นี่ซึ่งมีห้องพักเป็นสวัสดิการให้กับพนักงานด้วย น่านนรีมาถึงผับแห่งนี้ก็เป็นเวลาเกือบ ๆ ตีสามเข้าไปแล้วเนื่องจากมัวแต่เดินหาห้องเช่าจนลืมเวลา ดีที่เธอสนิทกับบุญชัยเลยจำได้ว่าต้องตามหาที่ไหน น่านนรีมาขออาศัยห้องว่างที่เหลืออยู่ของผับและเล่าเรื่องราวคร่าว ๆ ให้บุญชัยรับรู้ก่อนจะได้รับกุญแจและเดินมายังห้องว่างที่เหลืออยู่ ร่างบางเดินเข้ามาให้ห้องสี่เหลี่ยมขนาดไม่ใหญ่มากนักเนื่องจากภาทิศนั้นต้องการแค่มีไว้ให้พนักงานที่เป็นโสดไม่มีครอบครัวอยู่เท่านั้น ขนาดห้องเลยไม่กว้างมาก อยู่ได้คนเดียวสบาย ๆ ภายในมีห้องน้ำในตัว และมีเฟอร์นิเจอร์ที่จำเป็นแค่ไม่กี่ชิ้น คือเตียงพร้อมที

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD