ตอนที่ 11

1008 Words

เพลงหอบสังขารออกมาจากร้านอาหารในยามที่ออกมาจากห้องน้ำแล้วพบว่าคนที่เคยอยู่ในรัศมีสายตาตอนนี้ไม่อยู่ เขาหายไปด้วยกันทั้งคู่ ไปสมสู่ ไปมีความสุข ในขณะที่คนทุกข์มันคือเธอ! ไร้ซึ่งความรู้สึกปลาบปลื้มและยินดีเมื่อเรียกบริกรมาเช็กบิลแล้วพบว่ามีคนจัดการค่าอาหารให้เรียบร้อยแล้ว อยู่กับภีมพลชีวิตเพลงอาจจะคล้ายเจ้าหญิง แต่สิ่งที่เห็นกลับไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการโดยแท้จริง ขาเรียวทอดน่องไปเรื่อยๆ ตากลมมองแสงไฟที่เป็นกรอบรอบรายชื่อของร้านต่างๆ ที่ช่วยให้โดดเด่นและเห็นชัด หลายต่อหลายร้านที่ก้าวผ่านแต่เจ้าของร่างบางกลับเลือกมาหยุดที่ร้านนั่วชิวที่มีเสียงเพลงเบาๆ เข้ากับอารมณ์เศร้าๆ ผู้คนไม่มากไปทำให้คนใจสลายเลือกหยุดเพื่อใช้ความขมของเครื่องดื่มที่ในเวลาปกติเธอแทบไม่แตะต้องเพื่อดับความร้อนรุ่มที่กำลังสุมอยู่ในหัวใจ “คุณครับ ไหวไหมครับ ผมว่าคุณดื่มเยอะไปแล้วนะครับ” บริกรหนุ่มหล่อพินิจดวงหน้าสวยจับใจ ค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD