@วันต่อมา
ภีมพลตวัดสายตาไปยังร่างบอบบางที่ยืนอยู่ในตำแหน่งที่ห่างออกไปในยามที่เขากำลังถูกทักทายด้วยนักธุรกิจสาวที่เมื่อคืนไปดื่มด้วยกันจนดึก
คุณหญิงเข้ามาคุยอย่างสนิทสนมทั้งที่เมื่อคืนไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปมากกว่าการนั่งดื่มด้วยการเพียงอย่างเดียว ไม่ใช่ว่าอีกฝ่ายไม่ทอดสะพาน แต่เขามีจิตสำนึกมากพอที่จะไม่แตะต้องใครก็ได้ต่อให้คนคนนั้นจะคุยกันถูกคอแค่ไหนก็ตาม
“คุณภีมจะกลับวันนี้จริงๆ เหรอคะ หญิงมีกำหนดกลับพรุ่งนี้ อยู่เที่ยวด้วยกันก่อนไม่ได้เหรอคะ” หญิงสาวออดอ้อนจนออกนอกหน้า มือที่เกาะท่อนแขนแกร่งลูบไล้ความแข็งแรงนั่นตลอดเวลา กล้าแม้กระทั่งโน้มตัวเข้าไปชิด บดเบียดหน้าอกใหญ่กับแขนของอีกคน
“ผมมีงานต่อน่ะครับ ช่วงนี้เกเรไม่ได้จริงๆ”
“แหม เป็นเจ้านายตัวเองขนาดนี้ยังจะทำงานหนักอยู่เหรอคะ ระดับคุณภีมพักร้อนเป็นเดือนยังได้เลย หรือมีคนไม่พอใจคะ” นักธุรกิจสาวปรายตาไปมองคนที่ยืนอยู่ห่างไกล ถึงว
