จากวันกลายเป็นเดือน ข่าวคราวของใครบางคนเงียบหาย ไม่มีช่องทางให้ติดต่อ แม้แต่คนรอบตัวของเธอที่น่าจะรู้ถึงการหายไปทว่าไม่มีใครเปิดปากอะไรเลย
เจ้าของร้านกาแฟอย่างหนูนาอยู่ที่ร้านกาแฟทุกวัน หลังปิดร้านหากไม่แวะไปห้างสรรพสินค้าที่เห็นมาตลอดก็เป็นการกลับบ้านเลย ไม่เคยแวะที่ไหน ไม่เคยออกไปเจอใคร ส่วนพี่ชายของเธอที่ภีมพลเกลียดขี้หน้าตั้งแต่วินาทีที่รู้ว่ามายุ่งเกี่ยวกับคนของเขา ตั้งแต่วินาทีที่เพลงหายไปภีมพลให้คนติดตามอยู่ตลอด ทุกวันนี้ยังให้คำตอบตัวเองไม่ได้ว่าถ้าหากมีสักครั้งที่เห็นกับตาว่าเพลงอยู่กับผู้ชายคนนั้นจริงๆ เขาจะทำยังไง
วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ คำตอบที่พอจะให้ตัวเองได้คือ เขาจะ…ไปเอาเธอกลับมา!
“คุณภีมรับมื้อเช้าไหมคะ”
“ไม่ล่ะ” สะโพกแทบไม่แตะเก้าอี้บนโต๊ะอาหารนับตั้งแต่วันที่อีกคนหายไป ขายาวก้าวลงจากบันไดและจะออกจากบ้าน แต่ความทรมานของคนที่รอทำให้ต้องหยุดเดินแล้วเอ่ยถามออกไป
“เพล
