“จะไม่แนะนำให้หนูเพลงรู้จักอลิซ แล้วจะไม่แนะนำอลิซให้หนูเพลงรู้จักหน่อยเหรอภีม” คุณกฤตยากดสายตามองบุตรชายนิ่งๆ แค่เห็นมือที่กุมมือใครบางคนจนแน่นก็รู้แล้วว่าแม่ของเขาอยู่ข้างใคร
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณแม่ อลิซรู้แล้วว่าเพลงเป็นใคร ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” คนมาใหม่ยิ้มให้คนในอ้อมแขนของคุณหญิงอย่างเป็นมิตร แต่ถึงอย่างนั้นคุณหญิงก็ไม่พอใจที่บุตรชายของตัวเองเงียบทั้งๆ ที่ก็น่าจะรู้ว่าแม่ไม่พอใจแน่ๆ ที่ชวนแฟนเก่ามางาน ทั้งที่คนปัจจุบันของหัวใจยังอยู่ตรงนี้ทั้งคน
“ทางโน้นเป็นไงบ้าง อลิซมีแฟนใหม่ไปหรือยังลูก”
“ไม่มีหรอกค่ะ คนแถวนี้ไม่ยอมให้มีด้วย” สาวสวยดีกรีนักเรียนนอกหันมองภีมพลพร้อมกับอมยิ้ม แกล้งไม่ได้จริงจังแต่ภีมพลยิ้มไม่ออกเลย บ่อยครั้งที่ตาคมมองคนที่ยืนตาแดงๆ ตั้งแต่ตอนที่เห็นว่าเขากับอลิซมาพร้อมกัน
“ตาภีมน่ะเหรอที่ไม่ให้มี ทำแบบนั้นได้ยังไงในเมื่อตัวเองยังมีเมียเป็นตัวเป็นตนไปแล้ว ลูกคน
