Asır çekip gittiğinde baş başa kalmış olduğumuz Emrah ile bakıştım. Hâlâ onların nasıl bu denli iyi anlaşabildiğini sorguluyordu bir tarafım. Belki de erkekler böyledir?"Belki de"ler çoğaldıkça kafam karışıyor, kafam karıştıkça işler çığırından çıkıyordu sanki.
"Ben kimim Emrah?" dedim en son dayanamayarak. "Birkaç kez sormuş olsam bile, şu anda cidden cevabını duymak istiyorum. " Çünkü kaybolmuştum. Bir bedende, bir zamanda, bir olayda. Ben tamamıyla kaybolmuştum.
Yeşil gözlerini uzunca gözlerimde gezdirdikten sonra kafasını salladı.
"Tamam, bir kahve içerken bu konu hakkında konuşabiliriz." dediğinde ellerimi arkama attım ve kafamı salladım. Ne içtiğimizin bir önemi yoktu. Şu konu artık konuşulmalıydı. Ayrıca buradan çıkıp gitmem gereken sebepler de vardı. Dengeyi bozmak gibi. Bir şey
