Birinci, ikinci, üçüncü, dördüncü, beşinci...
"Koşu sonunda antrenman yapalım mı?" dediğinde kaçıncı turda olduğumuzu unuttum. Başımı sağa yatırdığımda o da sol tarafa yatırdı. "Anlaştığımız gibi."dedi teyit edercesine.
"Olur."
Önüme dönüp koşmaya devam ettim. İçimde çok büyük bir sıkıntı vardı. Ya benden kaynaklıydı ya da cidden büyük sorunlar ortaya çıkacaktı. Sürekli arkama bakma isteği uyandıran garip bir şey vardı. Biri beni izliyor...
"O zaman koşu sonu spor salonunda buluşalım."
Emrah'ın sözlerine karşılık kafamı salladım ve önüme döndüm. Ona güvenmek mantıklı mıydı? Hem erkekti hem de dün biri hakkında bana atıp tutmuştu. Sinem miydi? Dün gece samimi bulurken şimdi neden onu sorguluyordum? Bu ani fikir değişiklikleri de neydi? Adımlarım yavaşlarken kaşlarım çatıldı. Kafamı öne
