"İyi mi?"
Gelen boğuk sesler yavaş yavaş zihnime otururken dikkatle dinlemeye çalıştım.
"Özür dilerim , ben daha dikkatli olmalıydım Emrah." dedi bir kız.
"Sorun değil Buket. Sabah ya da dün Duru'da bir gariplik fark etmiş miydiniz?" dediğinde gizlice elimi yumruk yaptım ve açtım.
Tamam, sanırım vücut fonksiyonlarım yerine gelmişti. Sıra zihnim, beynim, aklî dengem...
"Hayır, sabah uyandığından beri böyle. Garip şeyler söylüyor, saçma sapan sorular sorup duruyordu."
"Umarım bana sordukları kadar saçma değildir." deyince Emrah kaşlarımı çatasım geldi ama onun bir erkek olduğunu hatırladım.
Bir erkek!
Yüzyıllar önce soyu tükenmiş bir cinsiyet!
Peki ben neden buradayım? Yüzyıllarca geri gidecek...
Birlan!
Kahretsin! Yaptığı zaman makinesi gerçekten zaman makinesiymiş ve beni buraya
