ติ๊ง !
‘ข่าวลือคือเรื่องจริงว่ะก้อย มึงทำใจได้นะ ถ้ายัง ก็แกล้งโง่ไปก่อน’
เรื่องแบบนี้มันแกล้งกันได้เหรอวะ สำหรับฉันมันไม่ได้อยู่แล้วมั้ย ให้แกล้งโง่ทำเป็นไม่รู้ว่ากำลังถูกแฟนที่คบกันมาสามปีนอกใจเนี่ย
ยังไงก็ไม่ได้
ฉันเทงานเลี้ยงบริษัทเพื่อมาสะสางปัญหาส่วนตัว มาตามพิกัดที่เพื่อนรักส่งมาให้ ผับของคนมีระดับเกือบไม่ได้เข้าเพราะการแต่งตัว แต่ก็เอาตัวรอดพาตัวเองเข้ามาได้ พอเข้ามาก็ถูกเดินชนไม่พัก
ยังไม่รู้ว่าจะต้องไปตรงไหน รู้แค่ว่าหลักฐานเด็ดมาที่นี่ในคืนนี้
หมับ !
“มานี่” กำลังจะอ้าปากแต่พอเงยหน้ามองเท่านั้นก็ก้าวขาตามไปทันที พนักงานใหม่ที่เคยเจอกันดึงมือฉันไปหาที่นั่ง ได้โซนมุมของร้าน คนไม่ค่อยเยอะและไม่อึดอัด
“ไม่ได้อยู่ที่งานเลี้ยงเหรอ ”
“ใช่ มาดื่มเหรอ” ฉันก้มมองตัวเองแล้วก็อดขำไม่ได้ สภาพนี้คงไม่ได้มาที่นี่เพราะอยากนั่งชิลล์อยากดื่มหรอก มันไม่ได้ไง
“เปล่าหรอก” ไอ้น้องพนักงานใหม่กวักมือเรียกพนักงานให้เดินมาทางนี้พร้อมพยักหน้าให้ฉัน
“อะไร ไม่ดื่มๆ”
“ผมเลี้ยงเอง” ไม่อยากขัดน้ำใจเพราะน้องอุตส่าห์เสนอ ฉันก็เลยสั่งเบียร์มาดื่ม
ถึงชีวิตจะบดซบฉันก็ยังใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไป ดื่ม เที่ยว ซื้อหวย เป็นสุขเล็กๆของคนมีรายได้น้อย ไม่ได้ตีกรอบให้ชีวิตตัวเองจนรู้สึกอึดอัด
ไม่ได้อดเพื่อให้คนอื่นสบายเพราะความจริงคือทุกคนต้องมีอาชีพ ทำมาหากินเลี้ยงตัวเองก่อนร้องขอความช่วยเหลือ
“มาบ่อยเหรอ”
“เพิ่งมาเหมือนกัน” บ้านคงรวยแหละ ลำพังเงินเดือนพนักงานไม่มีปัญญาเลี้ยงเครื่องดื่มฉันได้หรอกแล้วน้องก็เป็นพนักงานใหม่ด้วย
“ชื่ออะไร” คุยกันตั้งนานยังไม่รู้จักชื่อเลย
“ควินต์”
“ดื่มแก้วนี้แล้ว พี่ขอตัวนะ” ยังมีเรื่องที่ต้องเคลียร์รออยู่
“มีอะไรให้ช่วยมั้ย ผมรู้จักที่นี่ดี”เหมือนมีแสงแห่งความหวังส่องลงมา แต่อีกใจฉันก็ไม่อยากลากใครเข้ามา โดยเฉพาะน้องพนักงานใหม่หน้าอ่อนคนนี้
“ไม่เป็นไร”
“ที่นี่ไม่ได้มีแค่โซนนี้หรอกนะ โซนวีข้างบนก็มี”
“จริงเหรอ” หรือว่าพวกนั้นจะอยู่ข้างบนโซนวีอย่างที่น้องพนักงานบอก
“ช่วยได้”
“พี่ขึ้นไปเองก็ได้”
“ถ้าไม่ได้จอง ขึ้นไปไม่ได้” ฉันก้มมองตัวเองอีกครั้ง สารรูปแบบนี้ผ่านประตูทางเข้ามาได้ก็บุญนักหนาแล้ว
“ก็ได้ แต่หลังจากนั้นพี่ขอจัดการเองนะ น้องไม่ต้องเข้ามายุ่งนะพี่ไม่อยากให้น้องเดือดร้อน”
“ได้ดิ”
ทำความเข้าใจกันเสร็จฉันก็เดินตามควินต์มาที่บันไดทางขึ้น มีการ์ดยืนเฝ้าอยู่ฉันเริ่มกังวลว่าจะผ่านขึ้นไปได้หรือเปล่า
“เชิญครับ” พอได้รับสัญญาณ น้องก็หันมาไหวไหล่ให้ฉันเดินตามขึ้นไป ฉันรีบก้มขอบคุณพี่การ์ดทันที
“ง่ายจัง ขอบใจนะ”
“บอกได้ยังว่ามาตามหาใคร” ทีแรกฉันก็อึกอักแต่พอขึ้นมาถึงตรงนี้ได้แล้วก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องปิดบังอีกต่อไป
“แฟนน่ะ ตามเรื่องมาสักพักแล้ววันนี้จะเคลียร์ให้รู้เรื่อง”
“โดนนอกใจเหรอ” ถามตรงดี
“อือ”
“ตามสบายเลย อยากเข้าห้องไหนได้หมด”
“ดะ ได้เหรอ”
-------------