27
รู้สึก
"มะ เมื่อไหร่ไฟจะมาคะ"
"เรื่องไฟช่างมัน เพราะตอนนี้มีอย่างอื่นมาแล้ว"
"อะไรคะ"
"อารมณ์ฉัน"
ว่าแล้วมือหนาที่ป้วนเปี้ยนก็ยกขาฉันสูงขึ้นอีก ฉันพยายามมองหน้าคุณแทนทิวผ่านความมืดโดยที่ไม่เข้าใจตัวเอง แทนที่จะกลัวเขาแต่รู้สึกอุ่นใจอย่างประหลาด ทั้งที่ความมืดนี้มันเป็นโอกาสที่ดีที่เขาจะทำตามอำเภอใจ
เขาจะฆ่าฉันเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ฉันกลับไว้ใจเขาที่สุด
จนฉันรู้สึกถึงบางอย่างที่กำลังถูไถ
มันไม่ใช่มือเขา...แต่เป็นส่วนแข็งขึงที่กำลังผงาดพร้อม ความวาบหวิวก่อเกิดขึ้น ความปรารถนาคืบคลานเข้ามาเรื่อยๆจนฉันเริ่มขยับเอวตาม ก่อนที่ร่างสูงจะย่อลงอีกครั้ง
และ...กดเอวดันเข้ามา
"อะ อื้อ~"
ฉันกระชับกอดเขาแน่น ซบหน้าลงที่อกแกร่งปล่อยให้เอวของคนตัวโตขยับเคลื่อน มันไม่ได้รุนแรงเร่าร้อน ตอนนี้บทรักของเราเหมือนกองฟืนที่ค่อยๆก่อเกิด เขาสุมความเสียวซ่านให้ฉันทีละนิดแต่เน้นๆ ดันจนตัวฉันแนบสนิทกับผนัง
