@คอนโดมิเนียมของเฟื่องนิมมาน
“อยู่ไหนกันนะไหนบอกว่าที่โต๊ะข้างเตียง”
“อืม… รึว่าหมอนั่นจะโกหกหาเท่าไหร่ก็ไม่หาเจอ”
“แกร๊ก!” เสียงประตูค่อยๆเปิด ใบหน้าสวยยื่นหน้าออกไปพูดกับเคนโซ่เพียงแค่ครึ่งตัว
“โซ่ไม่มีนะนายลืมไว้ที่อื่นรึเปล่า?”
“เหอะ! เธอรู้ไหมนาฬิกาเรือนนั้นซื้อรถเธอได้ถึงสองคัน” เคนโซ่แสยะยิ้มและกอดอกสายตาจ้องมองคนที่กลัวเขาแต่ยังปากแข็ง
“นายกลับไปก่อนนะ ไว้ฉันหาเจอเมื่อไหร่จะติดต่อไปฉันมีเบอร์นายอยู่”
“ฉันต้องได้มันคืนเดี๋ยวนี้” ร่างสูงพุ่งเข้าหาเธอมืออีกข้างดึงประตูไว้ เฟื่องนิมมานตกใจเธอผงะแล้วรีบดึงประตูกลับ ทั้งคู่ยื้อแย่งกันหน้าประตูสุดท้ายคนที่แข็งแรงกว่าก็เป็นผู้ชนะ เขาสามารถเข้ามาอยู่ในห้องเธอได้สำเร็จ
“นายมันคนเอาแต่ใจ เคนโซ่ฉันบอกว่าไม่มีคือไม่มีจะหน้าด้านเข้ามาทำไม?”
“งั้นเธอมาช่วยฉันหาสิ”
“ไม่นั่นมันห้องนอนขืนเข้าไปเกิดนายหน้ามืดขึ้นมาแล้วปล้ำฉันล่ะ?”
