“ถ้าฉันไม่เปิดทางให้เธอก่อน รับรองเธอรับของฉันไม่ไหวเธอน่าจะรู้ดีกว่าใคร?”
“ไม่ฉันไม่ต้องการนายเคนโซ่”
“แต่ฉันต้องการ… ต้องการแค่เธอคนเดียวเท่านั้นเฟื่อง”
“อื้อ! ไม่เอาแบบนี้”
นิ้วเรียวที่จ่ออยู่ตรงเนินสามเหลี่ยมอวบอูม เขาบรรจงลูบไล้ตรงกลีบกุหลาบงามช้าๆ นิ้วร้ายสัมผัสถึงความอ่อนนิ่มและชื้นแฉะวนเวียนอยู่กับมันเพื่อเพิ่มอารมณ์กระสันให้กับคนที่นอนอยู่ใต้ร่าง ปากบางนั้นถูกปากหยักได้รูปบดจูบอย่างดูดดื่ม เริ่มแรกเธอไม่ยอมให้เขาสอดแทรกลิ้นเข้าไป ไม่นานอารมณ์ที่มันพาไปก็ยอมเปิดปากให้เขาสอดลิ้นเข้ามาสำรวจ โพรงปากเล็กดูดกลืนน้ำหวานในปากอย่างหื่นกระหาย
“อื้อ! เฟื่องฉันคิดถึงเธอ”
“โซ่นายอย่าทำแบบนี้”
“ฉันหยุดมันไม่ได้แล้ว ขอร้องเธออย่าห้ามฉันเลยนะ”
“อ๊าส์! นายอย่า…อื้อ!” ร่างบางที่ถูกปากหยักดูดดุนไปตามซอกคอขาว เลื่อนลงมาถึงเนินอกมือหนาอีกข้างก็ปลดบราเซียลูกไม้สีขาวสะอาด เผยให้เห็นเต้
