แคดดี้คนสวยของติณ

1330 Words

กว่าสองวันเต็มๆ ที่ชื่อของฉันกับยัยเนตรดาว กลายเป็นข่าวดังคึกโครม จนติดเทรนด์ในทวิตเตอร์ #นางแบบตบกัน #ทีมเนตรดาว #ทีมครองขวัญ #ไฮโซภัทรติณ รูปฉันในวันเดินแบบชุดชั้นในเด่นหราเต็มหน้าฟีดข่าวไปหมด ตอนนี้คนไทยทั้งประเทศเห็นทรวดทรงองค์เอวของฉันกันหมดแล้ว โชคดีที่วันนั้นฉันหุ่นแซ่บ หน้าสวย ถือว่าคุ้มกับการที่อดข้าวสามวันเพื่องานในวันนั้น นักสืบโซเชียลทำงานกันเก่งมาก ตอนนี้หลายคนรู้จักฉันดีกว่าตัวฉันจริงๆ ซะอีก บางคนถึงกับไปหาขุดรูปในอดีตของเราสองคนมาแฉ ซึ่งตรงนี้เนตรดาวค่อนข้างเสียเปรียบเพราะยัยนั่นทำศัลกรรมเยอะ ไม่ตรงปก เป็นที่วิพากษ์วิจารณ์ว่านี่คือรูปของยัยนั่นจริงๆ เหรอ จากที่ฉันดูก็วิเคราะห์ได้ว่าคงมีแค่ตาขาวเท่านั้นแหละ ที่ยัยนั่นไม่ได้ทำ ต่างจากฉันที่สวยเป๊ะมาตั้งแต่เกิด สิ่งที่จะทำให้ฉันขี้เหร่ได้ก็คือความกากของกล้องในอดีตเท่านั้น ในขณะที่หลายคนรุมด่าเราสองคนว่าไร้สาระแย่งผู้ชาย อีคิวต่ำ ไม่มีวุฒิภาวะการควบคุมอารมณ์ ทางด้านอีตาภัทรติณกลับตรงกันข้าม เขากลายเป็นผัวแห่งชาติคนใหม่ไปโดยบัดดล ช็อตที่เขาเข้าไปห้ามเรากลายเป็นที่ฮือฮาว่าเท่ระเบิด ยิ่งขุดประวัติของเขาก็เจอแต่ความรวย รวย รวย และรวย! ทำให้เขากลายเป็นหนุ่มฮอตที่สาวๆ ต่างก็พากันเทใจโหวตให้ว่าเป็นคนที่อยากได้เป็นแฟนมากที่สุดในเวลานี้ ดังยิ่งกว่าลุงพลซะอีก!และเมื่อข่าวทั้งหมดเริ่มซาลง ก็มีงานเข้าฉันทันที ออแกไนซ์รายหนึ่งทักมาจ้างฉันให้ไปรับหน้าที่เป็นแคดดี้ดูแลนักกอล์ฟ โดยให้บัทเจ็ทห้าหมื่นบาท! ทำงานหนึ่งวันได้ครึ่งแสน ไม่มีเหตุผลอะไรต้องปฏิเสธ! และแล้วในที่สุดฉันมาก็ยืนสวยอยู่ที่สนามกอล์ฟตามเวลานัดหมายเป็นที่เรียบร้อย ชุดทำงานในวันนี้ก็เป็นชุดแคดดี้สีขาวเอวลอยกระโปรงจับจีบสั้นน่ารักๆ มีหมวกบังแดดพอกรุบกริบ นอกจากฉันแล้วก็ยังมีแคดดี้อีกสามคม ซึ่งเป็นคนที่ฉันเคยเห็นผ่านจอทีวีแทบทั้งหมด คนแรกเป็นดาราราสาวสวยชื่อดังนามว่าปานวาด ละครเรื่องล่าสุดที่เธอแสดงคือเรื่องบุพเพสันนิบาท ที่ดังเป็นพลุแตกคนดูกันทั่วบ้านทั่วเมือง คนที่สองเป็นมิสยูนิเวิร์สไทยแลนด์คนล่าสุด นามว่ามารีน่า ส่วนอีกคนก็เป็นนางแบบชื่อดังค่าตัวแพงชื่อว่าลูกชุบ โปรไฟล์แต่ละคนทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ควรมาอยู่ที่นี่ แต่อาจจะเป็นเพราะพักหลังๆ มานี้ฉันเริ่มดังเพราะคลิปตบตีเลยอาจจะเป็นที่รู้จัก นี่ฉันต้องไปขอบใจยัยเนตรดาวปะเนี่ย ที่เป็นคนมอบชื่อเสียงนี้ให้กับฉัน คนที่จ้างฉันบอกว่าลูกค้าของเขาวันนี้เป็นไฮโซที่รวยมาก ก็แน่ล่ะ ขนาดแค่ค่าจ้างนางแบบโนเนมอย่างฉันมาเป็นแคดดี้ยังตั้งห้าหมื่น แล้วค่าจ้างอีกสามคนที่เหลือนี่จะแพงขนาดไหน ไหนจะค่าเช่าสนามกอล์ฟและอะไรอื่นๆ อีกล่ะ ไม่รวยจริงจ้างไม่ได้นะเนี่ย ในขณะที่ฉันกำลังนั่งเซลฟี่กับปานวาดอยู่ในห้องรับรองแอร์เย็นฉ่ำเพื่อจะเอาไปอวดเพื่อนในเฟส พี่ไมค์คนที่จ้างฉันก็เดินเข้ามาบอกว่าลูกค้าของเขามาถึงแล้ว ให้เตรียมตัวออกไปต้อนรับ “จะได้เจอคุณติณตัวจริงแล้ว ตื่นเต้นจังเลยเนอะ” ปานวาดระริกระรี้ ว่าแต่...เมื่อกี้เธอพูดชื่อใครนะ “ติณ? ภัทรติณน่ะเหรอ?” ฉันถามเพื่อความแน่ใจ “ใช่น่ะสิ” ปานวาดเบิกตาโต “นี่เธอรับงาน โดยที่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนจ้างเหรอ?” ขุ่นพระ!! นั่นสิ ทำไมฉันถึงรับงานโดยที่ไม่ดูก่อนว่าใครเป็นคนจ้าง ฉันผิดที่ไม่รอบคอบหรือเพราะพี่ไมค์ไม่ได้บอกรายละเอียด อิทธิฤทธิ์ของเงินคงทำให้ฉันกลายเป็นคนโง่ไปชั่วขณะ เพราะถ้าฉันรู้ว่าเจ้าของงานที่แท้จริงคือภัทรติณ ฉันจะไม่มีทางรับงานนี้แน่นอน! ว่าแล้วเชียวว่าฉันพึ่งตกเป็นข่าวไม่ดีแบบนี้จะมีใครจ้าง ที่แท้ก็เป็นคนที่อยากจะแกล้งฉันนี่เอง! ภัทรติณเดินเข้ามาในห้องรับรองพร้อมกับลูกน้องคนสนิทและเพื่อนอีกสองคนที่ฉันคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี วันนี้เขามาในชุดเสื้อยืดสีขาว กางเกงสามส่วนสีกากีสบายๆ ใส่แว่นกันแดดและหมวกแก็ปราคาแพง ดูเป็นลุคของไฮโซที่มาตีกอล์ฟจริงๆ ปานวาด มารีน่า ลูกชุบ ต่างก็พากันดี๊ด๊าเข้าไปทักทาย มีแค่ฉันคนเดียวที่ยืนนิ่งอยู่กับที่ ภัทรติณเดินตรงมาที่ฉัน ทันทีที่เขาเข้ามาใกล้กลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่โชยออกมาจากตัวเขาก็เริ่มทำงานได้อย่างคุ้มราคา ฉันชอบผู้ชายตัวหอม แต่ฉันจะไม่มีทางหลงเสน่ห์เขาแน่นอน! “วันนี้น่ารักดีนะ” เขาพูด ฉันเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ตะลึงกับความหล่อระดับสิบไปชั่วขณะแต่ก็เรียกสติตัวเองกลับมาได้ทัน ผู้ชายอะไรหน้าใสเป็นบ้า “คุณไปอยู่กับปานวาดเถอะค่ะ” ฉันพูด “เดี๋ยววันนี้ฉันจะดูแลลูกน้องคุณเอง” ติณเลิกคิ้ว “พายุเป็นคนรีเควสปานวาดมา ผมจะไปแย่งมันได้ไง” “งั้นก็มารีน่ากับลูกชุบ” “มารีน่าก็เป็นเด็กมาวิน ส่วนภูมิลูกน้องผมก็ปลื้มลูกชุบอยู่ เหลือแค่คุณนี่แหละที่ต้องดูแลผม” กะแล้วเชียวว่าต้องเป็นแบบนี้ “แล้วแฟนคุณล่ะ?” ฉันหมายถึงยัยเนตรดาว นี่ถ้ายัยนั่นรู้ว่าติณจ้างฉันมาจะหัวเสียแค่ไหนนะ คงจะตามมาตบฉันถึงสนามกอล์ฟเลยมั้ง “ผมไม่มีแฟน หรือถ้ามีผมก็คงไม่ยอมให้แฟนผมต้องมาลำบากกางร่มให้ผมหรอก” อ้าว แล้วยัยเนตรดาวคืออะไร เด็กในสังกัดเหรอ? “นี่คุณจงใจจ้างฉันมาแกล้งใช่ไหมฮะ?” ฉันถามตรงๆ ติณยักไหล่ “เปล่า ผมจ้างคุณมาเพราะผมชอบคุณ” คำตอบของเขาทำเอาฉันไปต่อไม่ถูก ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้ออกมาจากปากเขา ทำไมเขาถึงพูดคำว่า ผมชอบคุณ ออกมาได้ง่ายๆ นะ คนเจ้าชู้ก็งี้ “ฉันนึกว่าเราเป็นศัตรูกันซะอีก” “คุณคิดงั้นเหรอ? ผมไม่เคยคิดนะ” เชื่อตายแหละ เจอกันครั้งที่แล้วเขาพูดดูถูกอะไรฉันไว้บ้างฉันจำได้หมดนะ “ถ้าฉันรู้ว่างานนี้คุณเป็นคนจ้างนะ ฉันไม่มาหรอก” ติณทำเป็นไม่ได้ยินที่ฉันพูด เขาหยิบร่มจากพี่ไมค์แล้วยื่นให้ฉัน “ไปข้างนอกกันเถอะ ผมอยากตีกอล์ฟแล้ว” ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตอนนี้ฉันกำลังมายืนกางร่มให้กับผู้ชายที่ฉันไม่ชอบขี้หน้าอยู่กลางสนามกอล์ฟ ในขณะที่คนอื่นๆ พากันหัวเราะสนุกสนาน มีแค่ฉันคนเดียวที่ยืนหน้าบึ้งเหมือนไก่ย่างถูกเผา “ทำไมแคดดี้มึงหน้าบึ้งจังเลยวะไอ้ติณ เขาเต็มใจมาจริงปะเนี่ย ฮ่าๆ” พายุแซว “สงสัยเพราะแดดร้อน” ติณตะโกนตอบกลับไป แดดร้อนก็ส่วนหนึ่ง แต่เกลียดเขาน่ะส่วนใหญ่เลยจ่ะ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more