Yarım saat sonra ani frenle restoranın önünde durduğunda bir saat önceki öfkesinde en ufak bir azalma yoktu. Arabadan iner inmez anahtarı kendine yaklaşmakta olan valeye verip koşar adımlarla içeriye girdi. Mekân her zaman olduğu gibi kalabalıktı. Onu karşılayan görevlinin rezervasyonu olup olmadığını sormasını duymazdan geldi. Hiç düşünmeden annesinin olduğu masaya ilerledi. En az yirmi kişinin çevresinde toplandığı masanın başında oturan kadın Türkan Taşkın’dı. Annesin çalıştığı vakfın kurucusuydu. Türkan, kendini kadın haklarını savunmaya adamış emekli avukattı. Tabii kocası Adana’nın önde gelen zenginlerinden olunca sahip olduğu gücü yürüdüğü yolda kullanmakta tereddüt etmiyordu. Vakfın dışında yeni bir dernek girişiminde olan kadını, onu tanıyan herkes kişiliğinden dolayı sever sayard
