ทันใดนั้นเอง
พรึบบบ!!! ภาพชีวิตของอนุเหยียนพลันปรากฏขึ้นในความทรงจำของหลิงลี่ย่า ภาพดังกล่าวบอกเล่าความเป็นมาและความสัมพันธ์ทางเครือญาติเกี่ยวข้องอะไรกับญาติผู้น้องที่นางบอกว่าเธอคือญาติผู้น้องตลอดจนถึงยังเกี่ยวพันไปถึงยุคปัจจุบันถ่ายทอดให้เธอล่วงรู้จนหมดสิ้น
“เหยียนซูฮวา!!!”คนงามพึมพำเรียกชื่อแซ่สตรีตรงหน้าได้อย่างถูกต้อง ท่ามกลางความดีใจของอีกฝ่าย
“ใช่แล้ว! ข้าคือเหยียนซูฮวาเจ้าจดจำข้าได้แล้วหลิงเอ๋อร์”อนุเหยียนพูดพลางเอื้อมมือสัมผัสกลางหน้าผากพร้อมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
“ตัวร้อนมากเลย..ดูท่าเพราะพิษไข้จึงทำให้เจ้าเป็นเช่นนี้”
คำกล่าวของอนุเหยียนทำให้คนงามส่งยิ้มเจื่อนๆ ใบหน้าแสนสวยสลัดไปมาเพื่อขับไล่ความมึนงงและภาพประหลาดที่ปรากฏให้เธอเห็นพลางก้มลงมองแผ่นหยกกำลังสัมผัสอยู่ในเวลานี้ มือเรียวสวยปล่อยหยกบุบผาอย่างรวดเร็วพร้อมภาพประหลาดพลันเลือนหายไปทันใด
“หยกบุบผาทำให้เราเห็นภา
