“เกิดอะไรขึ้นกับเธอหะกันตา?”
“ขอบอกคราวหลังได้ไหม ไปจากที่นี่กันเถอะ” กันตาเลี่ยงที่จะตอบ กานดาพยักหน้ารับ แต่เมื่อมองไปรอบๆ ตัวความสงสัยมากมายก็ผุดขึ้นมาในใจ ครั้งสุดท้ายที่จำได้ ห้องนอนของกันตาไม่ได้เรียบร้อยและใหม่ขนาดนี้ เฟอร์นิเจอร์หลายชิ้นยังมีกลิ่นของใหม่ บางชิ้นแทบไม่ได้แกะพลาสติกออก ช่วงนี้กันตาฝึกหนักเลยห่างๆ กันไป และหากกันตาไม่ได้นอนที่เธอ แล้วกันตาไปนอนที่ไหนมาละ?
“หิวมั้ย?” กานดากระซิบถามระหว่างขับเคลื่อนรถยนต์ตรงไปยังบ้านของตนเอง กานดาซื้อบ้านและแยกออกมาอยู่คนเดียวได้สองปีแล้ว เธอไม่ชอบความวุ่นวายในบ้าน ที่ประกอบด้วยสมาชิกเกินเจ็ดชีวิต ไหนจะบิดา มารดา พี่สาว พี่ชายและบรรดาเมียและผัว แถมหลานชายวัยไม่เกินสามขวบอีกสองคน
นั่นเป็นที่มาที่ทำให้สาวโสดอย่างกานดาทนไม่ไหว
เธอแทบไม่มีเวลาส่วนตัวเลย แถมเงินเก็บก็ต้องควักออกมาแบ่งเบาภาระที่เธอไม่ได้ก่อด้วย
ค่าน้ำ ค่าไฟที่เพิ่มขึ้นเพ
