รีเทิร์นรักแค่เธอ

บทที่ 10 ออกภาคสนาม

บทที่ 10 ออกภาคสนาม

หนึ่งเดือนต่อมา…

วันนี้ก็คือวันที่ต้องออกภาคสนาม คนใหญ่คนโตจะมาดู มาจับตา ซึ่งมันมีขึ้นทุกปี ทุกเหล่าทัพต้องปฎิบัติตามกฎ มันเหมือนเวลาเราเข้าค่ายลูกเสืออะ แต่อันนี้จะหนักหน่อยเพราะเป็นรั้วของชาติ มีฝึก มีเข้าด่านทำกิจกรรมหลายๆ อย่างด้วย เข้าค่ายพักแรมแบบนั้นเลย สามคืนสี่วัน แต่ละปีจะรวมตัวกันในจังหวัดAZ คนที่เข้าร่วมก็คือทุกอำเภอทั้งจังหวัด

ปีนี้ได้ข่าวว่ามีพวกตำรวจมาร่วมด้วย ซึ่งไม่รู้ว่าทั้งสถานีหรือเปล่า สถานีตำรวจแห่งใหญ่ในจังหวัดAZ มีแค่สถานที่เดียวคือสถานีAZ แต่ก็แบ่งออกย่อยๆเป็นกรม 1-4 ไปดูแลแต่ละอำเภอ

เป็นการฝึกรวม ฝึกสมรภาพทางร่ายกาย ฝึกความแข็งแกร่ง ความสามัคคี คนใหญ่คนโตที่ว่า พวกเราที่ยศต่ำไม่เคยได้เจอะเจอหรอกเพราะพวกท่านมีแต่ยศสูงๆทั้งนั้น

“ พี่วิษมาหรือเปล่า ” กระต่ายถามขึ้นขณะที่ฉันกำลังถือสัมภาระตัวเองอยู่และจัดแจงให้เข้าที่เข้าทาง

“ ไม่แน่ใจ ไม่เคยถามด้วย ” ฉันตอบออกไป แล้วเช็คปืนที่ทางค่ายมอบให้เป็นอาวุธประจำกาย ต้องรักษาให้เป็นอย่างดี ไม่งั้นจะถูกลงโทษถ้าเกิดหายไป ง่ายๆ ต้องรักษาเท่าชีวิตอะแหละ

“ อาจจะไม่มาหรือมาก็ได้ พวกแกก็ดูสิ ฐานพวกเรามาแค่ 20 คนเอง เขาคัดเลือกมา พี่วิษอาจจะไม่ได้มาก็ได้ ” ก็มีความน่าจะเป็นนะ แล้วฉันก็ไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้ด้วย ช่วงนี้พี่สิษยุ่งๆไม่ค่อยได้คุยมากด้วย ตอนมาก็ไม่ได้โทรบอกนะ คิดว่าค่อยบอกก็ได้ แต่สรุปโดนยึดโทรศัพท์ไป ที่นี่เค้าไม่ให้ใช้ พี่วิษคงไม้ตามหรอกฉันหรอกมั้ง ถ้าหายไป

“ แต่ก็ดีนะ ถ้าพี่วิษไม่มา ก็อาจจะมีหนุ่มๆ มาตามจีบยัยเวย์ ผลพลอยได้อาจจะตกที่พวกเราก็ได้555+ ใครมาจีบก็บอกว่ามีผัวแล้ว คนที่มาจีบจะได้สนใจพวกเราต่อ ” กระต่ายพูดพร้อมหัวเราะร่า

จังหวัดAZ มีเพียง 10 อำเภอ มีอำเภอ A B C D E F G H I J แต่ละอำเภอจะมีคนดูแลเฝ้าระวังแตกต่างกัน อำเภอไหนที่มีตำรวจ อำเภอนั้นจะไม่มีทหารบกและทหารพราน และมันก็เป็นแบบนี้สลับกัน พวกที่ค่อยปกป้อง 10 อำเภอนี้ จะมี ตำรวจ ทหารบก ทหารพราน แยกกันดูคนละอำเภอ สองอำเภอหรือสามอำเภอแล้วแต่ว่าใครจะมีกำลังพลเยอะกว่า

ค่ายใหญ่ของทหารบกจังหวัดAZ คือ ค่ายBCD แตกออกแบ่งย่อยเป็น ฐานBC1 ฐานBB2 ไว้สำหรับลาดตระเวนและตรวจความปลอดภัยระแวกใกล้เคียงและเขตพื้นที่ที่รับผิดชอบ

ฐานBB2 คือที่ฉันทำงานอยู่ในเขตพื้นที่อำเภอ B ส่วน ฐานBC1 จะดูแลอำเภอ C ส่วนค่ายใหญ่ BCD จะดูแลอำเภอ D อำเภอที่เหลือก็เป็นของพวกตำรวจกับทหารพรานดูแล

“ ว้าว ค่ายไหนครับเนี่ย น่าตาน่ารักจัง ” จู่ๆ ก็มีหนุ่มตำรวจสถานีAZ กรมไหนไม่รู้มาแซว

“ ขอบคุณค่ะ ” กระต่ายพูดขึ้นยิ้มๆ

“ ขอเบอร์หน่อยได้ไหมครับ ” ยัยกระต่ายบิดซ้ายทีขวาทีเลยจ้า ฉันกับครีมมองหน้ากันพลางอมยิ้ม

“ เอ่อ…091 ..”

“ ของเพื่อนนะครับ คนที่ถือถุงผ้าสีขาวอะ ” แป๋วว!...ยัยกระต่ายหน้าแตกยับ ท่าจะไม่ดีแล้วยัยกระต่ายถกแขนเสื้อขึ้นแล้ว

“ ไปไกลๆ ตีน ” กระต่ายพูดด้วยน้ำเสียงห้วนออกไป

“ อ้าว….อะไรวะเนี่ย ” พี่ตำรวจถึงกับหน้าเหวอ เอามือเกาท้ายทอยกันเลยทีเดียว ฉันกับครีมรีบเดินไปจับตัวกระต่ายไว้

“ พี่คะ ไปเสียเถอะ เดี๋ยวเพื่อนฉันจะงับหัวเอานะ รีบไป ” ครีมพูด

“ พี่ขอเบอร์น้องได้ไหม ” คนที่ถือถุงผ้าสีขาวก็คือครีมนี่แหละ

“ ชอบความโสดค่ะ ขออภัยด้วยนะคะ ไม่อยากมีใครในตอนนี้ ” ครีมพูดพร้อมดึงกระต่ายพาไปสงบสติอารมณ์ที่ใต้ต้นไม้ร่มในทันที

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

ถึงเวลาที่ต้องเปิดพิธีแล้ว ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปเข้าแถว ทำความเคารพธงชาติเสร็จ ก็ฟังคำกล่าวของแม่ทัพภาคที่มากล่าวเปิดพิธี

ที่เห็นๆ มีทหารพรานผู้หญิงและผู้ชายมาด้วยนะ มีตำรวจไม่รู้กรมไหนบ้างและทหารบกผู้หญิงก็มีฐานฉันกับอีกฐาน ส่วนผู้ชายทหารบกก็เป็นของค่ายใหญ่ รวมๆ แล้วก็น่าจะร้อยกว่าคนเหมือนทุกปี

หลังจากที่กล่าวเปิดพิธีเสร็จ ก็ให้กันแยกย้ายกันไปเตรียมตัว ซึ่งตอนนี้ก็ได้พากันไปยังรถบรรทุกสัมภาระจองพวกเรามา เพราะยังไม่ได้สถานที่จัดแจงของ ของทุกอย่างเลยยังอยู่บนรถ ฐานฉันมาแค่ 20 คน ที่เหลือจะได้เฝ้าฐาน คนที่ถูกเลือกมา จะเป็นคนที่คะแนนความประพฤติดีเสียส่วนมาก เพราะมาครั้งนี้ยังเป็นหน้าตาให้กับทางฐานอีกด้วย

“ เข้าแถวเรียงหน้ากระดาน ปฎิบัติ! ” หมวดขิงพูดขึ้น หมวดแก้วไม่มานะเฝ้าฐานกับพวกคนที่เหลือ

“ ทราบ! ” พวกเราทั้งหมดพูดพร้อมกันแล้วทำตาม

“ อะนี่ผ้าสีเขียวผืนนี้พกติดตัวไว้ จะมัดแขนข้อมือหรือทำเป็นผ้าพันคอก็ได้ห้ามใส่ในกระเป๋ากางเกง ทีมพวกเราคือทีมสีเขียวมันเป็นสัญลักษณ์ของฐานพวกเรา อย่าให้หายล่ะ ” หมวดขิงยื่นให้ครีมที่ยืนหัวแถวเพื่อแจกทุกคน

“ และปืนก็กดเซฟไว้ด้วย ใช้แค่ยามจำเป็นเท่านั้นและนี่กระสุนเทียม กระต่ายเอาไปแจก ให้คนละ 20 นัดนะ ”

“ หมายความว่าจะมีการปะทะเกิดขึ้นด้วยใช่ไหมคะ ”

“ ใช่จ้ะ มันเป็นด่านขุนโจร ตอนถึงด่านนี้ทุกคนจะได้รับควันสีมาติดตัวไว้ ถ้าใครโดนยิงควันสีจะพุ่งออก หมายความว่าคนนั้นแพ้ ต้องออกจากสนามรบ ”

“ ค่ะ ”

“ กระต่าย ครีม เวย์ มาทุกปีใช่ไหม บางคนยังไม่เคยมาก็ช่วยดูแลด้วยนะ ”

“ แล้วหมวดขิงไม่ร่วมทำภารกิจกับพวกเราเหรอคะ ” ครีมถามออกไปในทันที

“ ไม่นะ แม่ทัพภาคบอกให้รอเฉยๆ เพราะอยากดูฝีมือคนรุ่นหลังบ้าง ”

“ งั้นต้องมีหัวหน้าที่แต่งตั้งขึ้นใหม่มาด้วยสิค่ะ ”

“ ใช่จ้ะ จะให้โหวตหรือจะเลือกกันเองดี ” หมวดขิงถามทุกคน และฉันก็ไม่ขอออกความคิดเห็น เพื่อนว่าไงก็ว่างั้น

“ งั้นเอาสามคนที่มาทุกปี ให้โหวตกันดีกว่า ” เป็นเพื่อนในทีมเสนอขึ้น ทุกคนก็พยักหน้าเห็นพ้องกัน

“ ให้ครีมกับกระต่ายเถอะ เวย์ไม่อยากเป็น ” ฉันพูดขึ้นตามตรง ตอนพวกเราอยู่ด้วยกันสามารถพูดแทนตัวเองเป็นชื่อเล่นได้เลย แต่ต่อหน้าผู้หลักผู้ใหญ่ต้องเป็นชื่อจริงเท่านั้น

“ ใครว่าให้เวย์เป็น ยกมือขึ้น ” อ้าว หมวดขิงนะหมวดขิง อุตสาห์ออกตัวแล้วนะ

' พรึ่บ '

“ อะไรเนี่ย ยัยกระต่าย ยัยครีม พวกแกยกมือทำไม ” แม้แต่เพื่อนก็อยากให้ฉันเป็นหัวหน้า ซึ่งฉันไม่ชอบเอาเสียเลย มันต้องมีความรับผิดชอบสูงไง เห้อ

“ โอเค ทุกคนต้องการให้เวย์เป็นหัวหน้านะงั้นไม่ว่าเวย์จะพูดหรือสั่งอะไรก็ต้องฟัง เข้าใจไหม! ”

“ เข้าใจค่ะ! ”

“ หมวดขิงคะ ขอค้านได้ไหม ” ฉันยกมือขึ้นทันที

“ ไม่ได้แล้ว ”

“ แต่เวย์… ”

“ ไม่มีแต่ทั้งนั้น ”

“ แล้วให้ใครเป็นรองหัวหน้าดีค่ะ ”

“ ให้ครีมแล้วกัน ส่วนกระต่ายก็คอยสังเกตการณ์ให้คะแนนความประพฤติ ใครเชื่อฟังก็ให้เต็มไปเลย ”

“ รับทราบค่ะ ” ครีมและกระต่ายตอบพร้อมกัน มีแค่ฉันที่เหมือนกลืนไม่เข้าคายไม่ออกในตอนนี้

“ นางสาวเวนิสเข้าใจไหม ” หมวดขิงพูดย้ำและจริงจัง

“ เข้าใจค่ะ ”

“ ดังๆ หน่อย ”

“ เข้าใจค่าา! ”

“ โอเค นี่แผนที่ด่านแรก เดินตามธงที่เขาปักไว้นะ เข็มทิศพามาหรือเปล่า ”

“ พามาค่ะ ”

“ ระหว่างทางจะมีโทรศัพท์ให้โทรด้วยนะ ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็กดโทรมาเบอร์ตามที่เขียนในแผนที่ คนที่ไม่ไหวจะถูกออกจากสนามมีการตัดคะแนนด้วยและไม่มีสิทธิ์ลงจนจบ ”

“ รับทราบค่ะ ”

“ งั้นเตรียมตัวออกเดินทางได้ ”

“ ค่ะ ”

“ สู้ๆ นะ ขอให้ทุกคนโชคดี ” หมวดขิงพูดจบก็เดินไปปล่อยให้พวกเราคุยกันเองต่อไป

ตอนนี้ทุกคนกำลังตรวจความเรียบร้อยในตัวเอง พาปืนไปแล้วยังต้องแบกกระเป๋าเป้ตัวเองไปอีก ซึ่งในนั้นจะมีเครื่องนอน เสื้อผ้า อาหารแห้ง และน้ำดื่มน่า ถ้าแบบนี้น่าจะค่ำที่ไหนนอนที่นั่นหรือเปล่า ไม่แน่ใจ ต้องรอให้ถึงด่านแรก พวกเขาจะบอกเอง คนที่จะมาทดสอบเป็นคนกรุงมาจากกรมใหญ่ที่นั้น มาเพื่อดูสถานการณ์ จับตามอง เหมือนพวกแมวมองหรือเปล่านะ ><

“ ทุกคนพร้อม! ” คนที่ต้องแหกปากตะโกนต่อไปนี้ก็คือฉัน

“ พร้อม!! ”

‘ ปี๊ดด!! ’ เสียงนกหวีดดังผ่านโทรโข่ง พวกเราก็พากันเดินตามแผนที่ ซึ่งฉันกับครีมจะเดินนำหน้าและปรึกษากัน ส่วนกระต่ายจะเดินรั้งท้าย

ดีนะที่ฐานพวกเราให้ฝึกออกกำลังกายยกของหนักอยู่บ้าง ไม่งั้นแหละแม่เอ้ย เป็นลมล้มพับแน่ๆ สัมภาระคือหนักสุดๆ แล้วปืนอีก เห้อ จะร้องไห้! ปีที่แล้วๆ มาไม่ต้องแบกกระเป๋าไปนะ เอาแค่ปืนไปคนกระบอกแค่นั้น สบายชิลๆ

“ ทุกคนเหนื่อยไหม! ” หันไปถามลูกทีมที่ตอนนี้เหงื่อแตกพลั่ก

“ ไม่เหนื่อยค่ะ!! ” ความจริงเหนื่อยแหละแต่มันเป็นกฎไง ใครจะกล้าพูด ถ้าพูดคือโดนลงโทษทันที

“ ใครไม่ไหวบอกนะ ”

“ รับทราบ! ”

พูดจบก็หันไปคุยกับครีมต่อ เรื่องเส้นทางตามแผนที่ พยายามพาทุกคนไปให้ถึงจุดมุ่งหมายให้ได้

“ สวัสดีครับน้อนๆ ”

' พรึ่บ! '

ลูกทีมตื่นตัวตลอดเวลาเมื่อมีคนแแปลกหน้าเดินมาจากไหนไม่รู้ทักทาย ทุกคนก็พร้อมใจกันยกปืนขึ้นเล็งทันที

“ เดี๋ยวๆ ใจเย็นๆ พี่มาดีครับ พี่เป็นตำรวจครับ ทีมสีแดง พอดีพวกพี่เดินตามแผนที่มาเลยมาเจอกับน้องๆ เลยทักทายนะ ”

“ … ” ฉันยกมือขึ้นแล้วกวักมือลง เป็นการบอกให้ลดปืนลง

“ พี่อยู่กรมไหนเหรอ? ” ครีมถาม

“ กรม3 ครับ ”

“ ไอ้เคมึงจะรีบเดินหาพระแสงอะไรวะ รอด้วยสิ แล้ว...อ้าวน้องเวย์หนิ ” เพื่อนพี่วิษหรือเปล่า? มองไม่ค่อยถนัดด้วยเพราะใบหน้าทุกคนต่างมีถ่านดำทาหน้าอยู่

“ ค่ะ ”

“ ไอ้สม ไอ้วิษมันเดินไม่ไหววะ ” อีกคนน่าจะเป็นเพื่อนพี่วิษด้วยแหละ คุ้นเสียงนะ มีหอบ วิ่งมาจากไกล

“ ไอ้ณุมึงไปบอกมันนะว่าเจอแฟนมัน รับรองมันวิ่งปรี่มาแน่นอน ” คนที่พูดน่าจะเป็นพี่สม

❣️____________❣️

นามปากกาผกายมาส

**** ชี้แจง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของไรต์เองนะคะ และทุกเรื่องก็สมมุติขึ้นมา ไม่มีอะไรจริงเลยค่ะ อ่านเพื่อความบังเทิงนะคะ อย่าเก็บไปคิดวิเคราะห์เลยนะคะ บางครั้งไรต์ก็ตอบไม่ได้555+ อ้างอิงจากความจริงบางในบางส่วน ย้ำเฉพาะบางส่วนค่ะ อีกเรื่องคือที่พระนางพากันมาจู๋จี๋แต่งเพื่อความอรรถรสไปตามอารมณ์คนแต่งค่ะ อ่านๆ ไปเถอะค่ะ อิอิ จริงๆ น่าจะไม่ควร แต่ไม่ใช่ในวัดคงไม่บาปใช่ไหมคะ อิอิ