บทที่ 9 เปิดตัว
2894 Words
บทที่ 9 เปิดตัว
บทสนทนาจบลง ในห้องก็มีเพียงเสียงแอร์ที่ดังอยู่ อากาศก็จะหนาวๆมีเพียงผ้าห่มในตอนนี้ที่คลุมกายอยู่ แต่ในใจกลับร้อนระอุ มันกำลังกระวนกระวายใจกับสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น ทำให้วิตกกังวลสุดๆ
“ พี่วิษ ถอยไปอีกค่ะ อย่ามานั่งเบียดกันสิคะ หายใจไม่ออก ” เขาคงเห็นท่าไม่ดีเลยมานั่งชิดแนบตัวกัน
“ โธ่ คนดีของพี่ครับ หายงอนนะ ” นิ้วก้อยหนายื่นมาเพื่อหวังจะเกี่ยวก้อยกัน
“ ก็ไม่ได้โกรธนี่ค่ะ น้องไม่ได้งี่เง่าขนาดนั้น ” เบือนหน้าหนีไปอีกฝั่งพร้อมขยับตัวออก
“ ขนาดไม่โกรธนะเนี่ย พี่ยังแตะเนื้อต้องตัวไม่ได้เลย ”
“ ก็แค่รู้สึกร้อนเอง ดูพี่สิเตียงก็ออกจะกว้าง แล้วนี่อะไรมานั่งเบียดกันอยู่ได้ ”
“ ร้อน! ขนาดไม่ใส่เสื้อผ้านี่นะ ตัวพี่ตอนนี้ใส่เสื้อผ้าอยู่ยังหนาวเลย ”
“ พี่จะพูดให้ตัวเองชนะให้ได้เลยใช่ไหมคะ ” โมโหเลยพาลไปก่อน
“ อะไรครับเนี่ย พาลโกรธแล้วนะ พี่ขอโทษนะ ไม่แตะตัวแล้วก็ได้ งั้นไปแต่งตัวเลยเดี๋ยวพี่จะพาไปหาของอร่อยๆกินกัน เผื่อจะได้อารมณ์ดีขึ้นบ้าง ”
“ ไม่ไป! ”
“ ทำไมล่ะครับ ”
“ อย่าขยับมาใกล้ ถอยไปเลย ”
“ โอเคๆยอมแล้ว ว่าแต่ทำไมถึงไม่ยอมไปล่ะครับหรือจะให้พี่ทำต่อ... ” สายตาของเขามองต่ำลง
“ ไม่ให้หรอก ชิ! ที่ไม่ยอมไปเพราะไม่ได้โกรธแล้วพาล ไม่ได้โมโหด้วย ทำไมต้องไปหาอะไรกินให้อารมณ์ดี ก็ไม่ได้อารมณ์เสียปะ ” ตอนท้ายประโยคเผลอออกน้ำเสียงห้วนไปนิด
“ โอเคครับ ไม่โกรธก็ไม่โกรธเนอะ อากาศในห้องคงร้อนจริงๆนั่นแหละ ดูหน้าน้องแดงสิมากเลย ” พูดประชดหรือเปล่า?
สิิบนาทีต่อมา...
เราทั้งคู่ลงมาหน้าเคาน์เตอร์แล้ว พนักงานก็พาไปยังห้องอาหารสำหรับแขกที่มาพักที่โรงแรมแห่งนี้ ค่าอาหารก็จ่ายรวมไปแล้วด้วยกับค่าที่พัก
“ พี่วิษ ฮายย ดาลิ้ง ” เสียงตะโกนดังจนทำให้สายตาหลายคู่จับจ้องหันไปมอง
“ โรส! ” พี่วิษพูดชื่อผู้หญิงคนนั้นออกมา ก่อนจะมาคว้าตัวฉันไปโอบกอดในทันที ก็ทำเอาเหว่อเล็กน้อยแต่ก็ยอมให้เขาโอบ ผู้หญิงที่ชื่อโรสก็เดินมาพร้อมความมั่นใจส่งยิ้มมาอีกด้วย
“ ฮาย สวัสดีฉันชื่อโรสเคยเป็นแฟนพี่วิษค่ะ ”
อืมม~ ฉันควรจะรู้สึกยังไง ดูที่แนะนำตัวสิ มือของผู้หญิงตรงหน้ายื่นมาหน้าฉันด้วย คงหวังจะเช็กแฮนด์ แต่สะดุดตรงใบหน้าของเธอ ทำไมถึงสวยขนาดนี้ ผิวขาวผ่องใสอีกต่างหาก....
“ แฟนเก่า อดีต ต้องบอกแบบนี้ด้วย คราวหลังถ้าเจอกันไม่ต้องทักทายกันแบบนี้อีกนะ ให้เกียรติแฟนฉันด้วย นี่อะไรมาดาลงดาลิ้ง เธอนี่โคตรปั่นอะ โรส! ” พี่วิษพูดออกไปด้วยน้ำเสียงห้วน
“ โธ่...ล้อเล่นเองค่ะ คุณ...คงไม่ซีเรียสใช่ไหมคะ ” ทำได้เพียงพยักหน้า
“ แฟนพี่ไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้าเหรอคะพี่วิษ ” คงเห็นว่าฉันไม่คุยด้วยแหละมั้ง ถึงได้ถามออกไปแบบนั้น
“ อืม ” พี่วิษตอบแบบขอไปที
“ งั้นพี่ต้องแนะนำเธอให้ฉันรู้จักบ้างสิ คราวหลังถ้าเจอพี่แอบเจ้าชู้ใส่ใคร โรสจะได้ฟ้องถูกคน ” แอบเจ้าชู้? ยิ่งฟังยิ่งเจ็บหัวใจอย่างหน่วงๆ
“ พูดอะไรของเธอเนี่ย จิ๊ ถอยๆ อย่ามาขวางทาง ” พี่วิษพูดด้วยท่าทางหัวเสียสุดๆ
“ สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เรียกว่าเวย์ก็ได้ค่ะ ” ทำความรู้กันคงไม่เสียหายหรอกมั้ง เผื่อเธอจะเป็นหูเป็นตาให้บ้างในภายภาคหน้า
“ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ” ยื่นมือมาอีกครั้ง ฉันก็ยื่นไปจับ ทำความรู้จักและปล่อยมือจากกัน
“ จะให้แนะนำอาหารที่อร่อยสุดให้ไหมคะพี่วิษ ”
“ ไม่ต้อง เป็นพนักงานไม่ใช่เหรอ ไปเถอะ ไปทำงานทำการ ”
“ น้องเวย์น่ารักจังเลย ” เธอคนนี้รีบเปลี่ยนเรื่องทันที
“ ขอบคุณค่ะ ” ฝืนยิ้มส่งกลับไป
“ ไม่ไปใช่ไหม งั้นไปเถอะที่รัก ” พี่วิษพูดแล้วพาฉันเดินหนีอีกคนทันที
“ ไม่ต้องคิดเยอะ พี่ไม่มีทางกลับไปคืนดีกับคนเก่าหรอก คนปัจจุบันของพี่ก็ดีอยู่แล้ว ” ปากหวานก้นเปรี้ยวหรือเปล่าก็ไม่รู้
“ จะกินอะไรดีครับ ”
“ พี่วิษคะ พี่จะสิงร่างน้องแล้วนะ ปล่อยก่อนสิค่ะ ” บอกคนข้างๆที่ไม่ยอมปล่อยแขนที่โอบไหล่มนไว้
“ พี่กลัวน้องจะหายไปไง ”
“ เวอร์แล้วค่ะ ไปเถอะรีบกินจะได้รีบเข้าห้อง ”
“ ไม่อยากถ่ายรูปแล้วเหรอ? ”
“ ไม่รู้สิ กินกันก่อนแล้วกันค่อยคิดนะคะ ”
“ ครับ ”
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...
กินอาหารเสร็จก็มาเดินย่อยกันต่อริมชายหาดที่มีผู้คนมากมายมาเล่นน้ำและถ่ายรูปกันในช่วงพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน
“ ถ่ายรูปไหมครับ เดี๋ยวพี่ถ่ายให้สวยๆเลย ”
“ ไม่ค่ะ ”
“ ตอนที่คุยกัน ไหนบอกอยากมีรูปสวยๆริมทะเลตั้งโปรไฟล์ไง ”
“ พรุ่งนี้ค่อยถ่ายก็ยังไม่สายนี่ค่ะ ”
“ โธ่ ยังงอนพี่อยู่อีกเหรอครับ ”
“ เปล่านี่คะ ”
“ ไอ้วิษ! วิษ! ”
“ ไอ้สมไอ้ณุ ” พี่วิษทำหน้าตกใจเล็กน้อยแต่ฉันนี่รีบหลบหลังพี่เขาทันที >< บ้าจี้จริงๆ
“ 555+ หล่อจริงค่ะ พูดตามความจริงนะเนี่ย ไม่คิดว่าพี่ตำรวจจะเสร็จเพื่อนสาวเสียแล้ว แต่ก็คบกันนานๆ นะยัยเวย์ ”
“ อืมๆ แล้วครีมมายัง ”
“ ยัยกระต่าย ยัยเวย์! ” พูดถึงปุ๊บปรากฏตัวทันทีเลยนะแม่คุณ
“ แล้ว…พี่เขาเป็นใคร อย่าบอกนะว่าแฟนยัยกระต่าย ไม่ๆ ไม่ใช่หรอกใช่ไหม ” ครีมเห็นพี่วิษยืนอยู่ด้วยเลยพูดขึ้น พร้อมหันมองหน้ากระต่ายสลับกับพี่วิษ ฉันนี่แอบขำเลยอะ
“ ไม่… ” พี่วิษพูดแย้งขึ้นแต่ก็ไม่ทันจบ ยัยกระต่ายก็พูดแทรกทันที
“ ทำไมย่ะ ถ้าพี่เขาเป็นแฟนฉัน มีอะไรไม่เหมาะสมเหรอ? ”
“ กะ..พี่เขาหล่อเกินไปอะ ไม่เหมาะกับแกหรอก ”
“ ว้าย นังครีม ดูปากแกสิหน้าตบมาก แกว่าฉันไม่สวยเหรอ? ”
“ ไม่รู้สิ คิดเองได้ไม่ใช่เหรอ? ” ครีมยักไหล่
“ พอๆ เดี๋ยวต้องเข้าไปรายงานตัวอีก หยุดเถียงกันสักครู่ได้ไหม ”
“ ได้สิ แต่เวย์ถ้าแกพูดฉันจะเชื่อแกนะ พี่คนนี้เป็นแฟนแกหรือเปล่าหรือพี่ที่รู้จักอะไรงี้ ” ครีมพูด
“ พี่เขาชื่อวิษ เป็นแฟนฉันเอง ”
“ อ๋อ ดีแล้ว เหมาะสมกันดี ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันชื่อครีมค่ะ เพื่อนยัยเวย์ ”
“ ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ”
“ แกดูไม่ค่อยตกใจอะ ยัยครีม ”
“ ก็เป็นแฟนยัยเวย์เลยไม่น่าแปลกใจนะสิ ”
“ หึก งอนแล้วนะ เชอะ ไปก่อนนะคะพี่วิษ ” ยัยกระต่ายลาพี่วิษแล้วเดินเข้าซอยไปทันที
“ ไปเลยไปตามง้อเพราะแกพูดยัยครีม ” ฉันพูดขึ้น
“ เอาขนมไปล่อก็หาย ไปนะ บายค่ะพี่วิษไว้เจอกันอีกนะคะ ”
“ ครับ ”
พอเพื่อนๆ เดินไปหมด พี่วิษก็จับมือฉันไปกุม ก้มจูบที่หลังมือเบาๆ
“ รักนะครับ ”
“ ค่ะ รักเหมือนกันค่ะ พี่ไปได้แล้วนะคะ เดี๋ยวจะถึงไปมืดพอดี มันจะอันตราย ” ยามค่ำคืนแถวนี้รถจะวิ่งน้อยความปลอดภัยเลยแทบจะเป็นศูนย์ มันน่ากลัวเพราะทางเปลี่ยวเยอะมาก
“ ครับ ”
“ ขับรถกลับดีๆ นะคะ ถึงแล้วอย่าลืมโทรมาด้วยนะคะ ”
“ ครับ พี่ไม่อยากห่างเลยอะ ”
“ น้องก็เหมือนกันค่ะ แต่เราต่างคนต่างมีหน้าที่กัน เอาไว้ลาพักแล้วเจอกันอีกนะคะ ”
“ครับ พี่ไปก่อนนะ ”
“ ค่ะ ” ฉันยืนส่งพี่เขาจนลับสายตาก็เดินเข้าซอยเพื่อตรงเข้าฐาน
❤️_____________❤️
นามปากกาผกายมาส
หนึ่งคอมเมนต์ = หนึ่งกำลังใจ
หนึ่งหัวใจ ❤️ - แรงบันดาลใจ กำลังใจ
- Writer
