Defne önce birkaç adım daha uzaklaşmalarını bekledikten sonra olduğu yerden doğrulup tıpkı gelirken yaptığı gibi onları takip etmeye başladı. Üstü başı toprak olmuş bir hâlde kendini belli etmeden sinsice ilerleyip evin yakınına ulaştı tekrar. Kenan ve Kıvanç içeri girene kadar köpek kulübesinin arkasına saklanıp uzaktan onları seyretti.
Eve girdiklerine göre artık buradan kaçmak için elinde az bir süre kalmıştı. Çok değil, yarım saat kadar sonra hava aydınlanmaya başlayacaktı ve kabak gibi ortada olacaktı. O yüzden bahçede saklanmaya devam edemezdi.
Ne yapacağına karar vermeye çalıştığı bir dakikalık süreçte Kenan’ın şimdiye kadar çoktan odaya ulaşmış olacağını tahmin ettiği için korku, kanına karışıp bedenini tamamen esir aldı. Buradan eve kadar yürüyemezdi, zaten bahçeden bile çıkamad
