Daraltmak için elime aldığım eteğe, gözümde dolup taşan yaşlardan biri daha düşünce artık inadı kesip önümde duran peçeteye uzandım. Hiçbir şey görmeden iş yapmaya çalışıyordum saatlerdir ve buna rağmen, kalkıp yüzümü silmek için bile gücüm yoktu.
Üzüntüden tamamen uyuşmuş halde, hayattan kopup gitmemek üzere son direncimi kullanıp işe gelmeye başlamıştım 3 gündür. Çok üzülüp yerlere yatarak ağladığım doğruydu ama onlar yüzünden pes etmeyecektim. Kahrolduğumu herkes görse de, bir şekilde yaşamaya devam edecektim.
Bu süreçte de kendimi ne kadar çok oyalayabilirsem o kadar kârdı benim için. Çünkü bir şeylerle meşgul olmadığım zamanlarda Doğukan ve Melisa'nın paylaştığı 3 kare fotoğrafı izliyordum sürekli. Belki de günde bin kere açıp bakıyordum onlara. Hatta artık gözlerimi kapatıp hiçbi
